Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół ewangelicki, ob. rzymskokatolicki filialny pw. Świętej Trójcy - Zabytek.pl

kościół ewangelicki, ob. rzymskokatolicki filialny pw. Świętej Trójcy


kościół XVIII w. Miękowo

Adres
Miękowo

Lokalizacja
woj. zachodniopomorskie, pow. goleniowski, gm. Goleniów - obszar wiejski

Przykład niewielkiej, osiemnastowiecznej świątyni salowej, wzniesionej w tradycyjnej technice ryglowej - typowej dla Pomorza Zachodniego.

Trzykondygnacyjna wieża przykryta jest hełmem barokowym, stanowi dominantę architektoniczną. Kościół zachował oryginalną formę architektoniczną, ryglową konstrukcję ścian oraz historyczne elementy wyposażenia i wystroju.

Historia

Kościół został wzniesiony w 1782 r., o czym świadczą daty (na chorągiewce dachu i nadprożu drzwi do wieży) oraz typ i kompozycja ryglowych ścian. Fundatorem kościoła było miasto Goleniów, a ówczesna świątynia należała do ewangelickiej parafii w Żółwiej Błoci. Na przełomie XIX/XX w. kościół był remontowany, m.in: wstawiono ostrołukowe okna, ufundowano nowe wyposażenie (ołtarz, ambona, część ławek). 08.12.1947 r. został poświęcony jako kościół rzym.-kat. pw. Świętej Trójcy, należący do parafii św. Katarzyny w Goleniowie; od 1985 r. w parafii Krępsko. W latach 80. XX w. i po 2000 r. kościół był remontowany w zakresie ryglowej konstrukcji ścian, posadowienia oraz pokrycia dachów.

Opis

Kościół pw. św. Świętej Trójcy zlokalizowany pośrodku wsi, na niewielkim nawsiu, przy skrzyżowaniu dróg. Działka kościelna (pierwotnie cmentarz) wygrodzona niskim murkiem kamiennym z ceglanymi filarami bramnymi. Kościół posadowiony jest pośrodku działki, orientowany, salowy (prostokątny), z wieżą od zachodu. Forma architektoniczna jest typowa dla ryglowych świątyni wznoszonych w XVII i XVIII w. na Pomorzu Zachodnim, z nawiązaniami do baroku i neogotyckiego wystroju. Nawa założona jest na planie prostokąta (11,2 x 8,6 m), nakryta dachem dwuspadowym z naczółkiem od wschodu, o wysokości ok. 9,5 m. Wieża o wymiarach 5 x 3,8 m, trzykondygnacyjna - o zestopniowanej bryle, zwieńczona hełmem baniastym; wysokość całkowita ok. 14 m. Wejście do kościoła umieszczone w południowej ścianie nawy praz przez przyziemie wieży - od zachodu. Ściany wykonane są w konstrukcji ryglowej z drewna dębowego, ze strychułowym (glinianym) i ceglanym wypełnieniem oraz tynkowanymi i bielonymi polami międzyryglowymi. Szkielet konstrukcyjny składa się z arytmicznie rozmieszczonych słupów, osadzonych dołem na podwalinach, spiętych od góry oczepami i połączonych dwoma poziomami rygli (w wieży trzema i jednym), z przynarożnymi zastrzałami; obecnie część belek jest flekowana. Nad nawą założony jest stop drewniany, belkowy nagi. Więźba dachowa oryginalna, krokwiowo-jętkowa z obustronną podporą stolcową oraz dodatkowymi stolcami ukośnymi. Pokrycie dachu nawy stanowi dachówka karpiówka, ułożona w „koronkę”. Hełm wieży oraz obdaszki wieżowe pokryte są łupkiem. Elewacje o pierwotnej kompozycji i wystroju, oparte na rytmie drewnianego szkieletu konstrukcyjnego; ściany długie trzy i czteroosiowe, szczyt wschodni dwuosiowy. Elewacje zaakcentowane są ostrołukowymi oknami, z witrażowym przeszkleniem z pocz. XX w. Nawa opięta jest od zachodu emporą muzyczną, wspartą na czterech słupach. W przyziemiu wieży znajduje się zakrystia. Historyczne wyposażenie wnętrza (ambona, ołtarz, ławki, prospekt organowy) pochodzi w większości z pocz. XX w.

Obiekt dostępny z zewnątrz. Możliwość zwiedzania wnętrza za zgodą księdza proboszcza.

Oprac. Waldemar Witek, OT NID Szczecin, 24.02.2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  szachulcowe

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_32_BK.110792, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_32_BK.391904