kościół ewangelicki, ob. parafialny pw. św. Franciszka - Zabytek.pl
kościół ewangelicki, ob. parafialny pw. św. Franciszka
Adres
Malnia
Lokalizacja
woj. opolskie, pow. krapkowicki, gm. Gogolin - obszar wiejski
Nietypowe jest też wykorzystanie obiektu jako nadziemnej części dwupoziomowego kompleksu kościelnego. Charakterystyczna sylwetka kościoła jest dobrze widoczna w krajobrazie podczas podróży autostradą.
Historia
Kościół został zbudowany w latach 1801-04 we wsi Kostów, w powiecie kluczborskim. Pełnił wówczas funkcję kościoła ewangelickiego i wyróżniał się bogatym wyposażeniem, posiadał m.in. późnogotycki ołtarz główny przeniesiony do niego z Łowkowic, epitafia, późnorenesansową skrzynię w zakrystii i pojedyncze rokokowe elementy dekoracyjne. W 1943 r. przebudowano chór muzyczny i empory. W latach 1966-68, gdy kościół stanowił własność parafii ewangelickiej w Wołczynie, wymienione zostało pokrycie dachowe. Niedługo potem, w latach 1976-78, budynek został przeniesiony do Malni, gdzie pełni rolę katolickiego kościoła parafialnego.
Opis
W obecnej lokalizacji kościół stanowi nadziemną część kompleksu kościelnego, posadowiony na wzniesieniu, na stropie dolnego budynku. Znajduje się przy południowo - zachodnim skraju wsi, pomiędzy drogą wojewódzką 423 z Opola do Kędzierzyna-Koźla a równoległą do niej Odrą i ok. 300 m na północ od autostrady. Kościółek jest zwrócony prezbiterium ku zachodowi, na wschód od niego znajduje się plac/taras z wejściem do kościoła dolnego. Plan drewnianego kościoła skościółada się z przylegających do siebie kwadratowej nawy z niewielką kruchtą od strony wieży oraz trójbocznie zamkniętego prezbiterium z zakrystią od północy. Dominantą bryły jest czworoboczna wieża wznosząca się nad wschodnią częścią nawy, kryta wysokim neobarokowym hełmem z latarnią, zwieńczoną kulą i chorągiewką z datą 1804. Pozostałe części kościoła nakryte są dachami siodłowymi, zakończonymi przy ścianach krótkim okapem nad profilowanym gzymsem koronującym. Nad zakrystią - daszek pulpitowy. Wzniesiony został w konstrukcji zrębowej, z wieżą w konstrukcji słupowej. Dachy pokryte są gontem, hełm nad wieżą - blachą. Kościół nie jest oszalowany. Jednoprzestrzenne wnętrze przekryte jest stropem płaskim, z nałożoną dekoracją o boazeryjnym charakterze. Wzdłuż trzech ścian nawy biegnie wsparty na profilowanych słupach chór z balaskową barierką, w części środkowej nieznacznie wygięty łukowo do przodu. Belka tęczowa prosta, z napisem. Pojedyncze otwory okienne w nawie i prezbiterium są prostokątne, okienko w prezbiterium ma kształt leżącego owalu, otwory dzwonne w wieży są zamknięte nadwieszonym łukiem odcinkowym. Otwór wejściowy w elewacji południowej jest zamknięty łukiem, pozostałe są prostokątne. Zabytkowe wyposażenie nie zostało przeniesione wraz z kościołem, obecne ma współczesny charakter.
Z zewnątrz kościół jest ogólnodostępny, wnętrze dostępne podczas nabożeństw lub po uzgodnieniu z księdzem proboszczem.
Oprac. Ewa Kalbarczyk-Klak, OT NID w Opolu, 9.10.2014 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
drewniane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.225425, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.17494