kościół parafialny pw. św. Floriana - Zabytek.pl
Adres
Maciowakrze, Spółdzielcza 16
Lokalizacja
woj. opolskie, pow. kędzierzyńsko-kozielski, gm. Pawłowiczki
w kościele pw. św. Bartłomieja w Głogówku, w kościele Franciszkanów w Głogówku, w kaplicy zamkowej w Głogówku, w kościele pw. Nawiedzenia NMP w Łączniku oraz w opactwie Cystersów w Rudach (woj. śląskie).
Historia
Pierwsze wzmianki o kościele w Maciowakrzu pochodzą z XIII wieku. Obecna świątynia wzniesiona została w latach 1772-1773 według planów architekta Michała Clementa z Krnova. W tym czasie powstały również iluzjonistyczne polichromie wykonane przez Franciszka Sebastiniego, wyposażenie kościoła oraz rzeźby znajdujące się w niszach na elewacji frontowej. W latach 60-tych XX wieku przy kościele zostały przeprowadzone prace remontowe, w trakcie których w dużym stopniu zostały przemalowane barokowe polichromie.
Opis
Kościół usytuowany jest pośrodku miejscowości, na niewielkim wzniesieniu. Otoczony jest cmentarzem z nagrobkami z XIX i XX wieku oraz murowanym, otynkowanym ogrodzeniem z bramką na osi kościoła. Powstały w latach 1772-1773 według projektu Michała Clementa z Krnova barokowy kościół jest budowlą orientowaną. Zbudowany został na planie prostokąta z nieco węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium i prostokątnymi dobudówkami znajdującymi się po stronie północnej i południowej prezbiterium i jedną umieszczoną od północy w drugim przęśle nawy. Po jego zachodniej stronie znajduje się kruchta z dwiema przybudówkami objętymi bryłą korpusu. Budowla jest murowana z cegły i otynkowana, z wyodrębnioną partią cokołu i elewacjami o podziale ramowym. Narożniki między prezbiterium a nawą mają profil wklęsły. Otwory okienne w nawie i prezbiterium zamknięte są łukiem odcinkowym, w dobudówkach otwory są owalne. Fasada zachodnia kościoła jest w zasadniczej części trójosiowa z nieznacznie wysuniętą częścią środkową. W osi centralnej znajduje się zamknięty łukiem pełnym otwór wejściowy. Powyżej niego umieszczona została płytka wnęka z mozaiką, nad którą znajduje się trójkątny naczółek z herbem. Na tej samej wysokości co mozaika, w osiach bocznych znajdują się półkoliście zamknięte wnęki z pełnoplastycznymi przedstawieniami świętych Urbana i Augustyna. W górnej partii oś środkowa przechodzi w czworoboczną wieżę dekorowaną pilastrami i zwieńczoną hełmem o wklęsłych połaciach oraz baniastą latarnią, zaś osie boczne zwieńczone są spływami wolutowymi. Korpus kościoła nakryty jest dachami siodłowymi, a dobudówki dachami wielopołaciowymi. Wnętrze kościoła artykułowane jest rozbudowanymi, przyściennymi pilastrami. Nawa kościoła nakryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami, natomiast w kaplicy i kruchcie są sklepienia żaglaste. W prezbiterium znajduje się ołtarz z iluzjonistyczną architekturą, bramkami i pełnoplastycznymi rzeźbami, a w kopule powyżej ołtarza wykonane przez Sebastiniego polichromie. Dekoracje malarskie znajdują się również, wokół umieszczonych przy łuku tęczowym, ołtarzy bocznych. Ponadto w kościele znajdują się obrazy z alegoriami sakramentów namalowane przez Sebastiniego. W zachodniej części kościoła mieści się nadwieszony chór muzyczny z półkolistym parapetem.
Zabytek dostępny.
Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 14.11.2014 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: barokowy
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.17742, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.15680