Historia

Pierwszą szkołę w Łomży otwarto na początku XVII w., prowadzili ją Jezuici, a znajdowała się na nadnarwiańskiej skarpie, w pobliżu dzisiejszego pl. T. Kościuszki. W 1696 r. drewniane budynki spłonęły. W 1754 r. z fundacji Jana i Ewy Szembeków w pobliżu pierwotnej lokalizacji wzniesiono murowany budynek kolegium, który po kasacie zakonu Jezuitów w 1774 r. przejęli Pijarzy. Pod zaborem rosyjskim szkoła funkcjonowała jako Łomżyńskie Klasyczne Gimnazjum Męskie. Za chęć udziału w powstaniu styczniowym pięćdziesięciu wychowanków Gimnazjum zostało bestialsko zamordowanych. Fakt ten upamiętnia umieszczona w ogrodzeniu tablica komemoratywna. Budynki były w złym stanie technicznym i w 1898 r. podjęto decyzję o budowie nowego gmachu wg projektu arch. Feliksa Nowickiego. Męskie gimnazjum przeprowadziło się do nowego budynku w 1900 roku. Po zakończeniu I wojny światowej szkoła męska została przeniesiona do gmachu przy ob. ul. Feliksa Bernatowicza - dzisiaj jest to I Liceum Ogólnokształcące, natomiast do budynku przy pl. T. Kościuszki wprowadziło się istniejące od 1869 r. gimnazjum żeńskie. Po II wojnie światowej w tym miejscu mieściły się różne szkoły, a od 1992 r. jest to siedziba II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej.

Opis

Szkoła usytuowana jest w centralnej części miasta, na zach. od ścisłego centrum, na działce ograniczonej ulicami Piękna, Zjazd i Plac T. Kościuszki, na pn. zach. graniczy z terenem szkoły podstawowej. Fasada zwrócona w kierunku pd., w stronę Placu T. Kościuszki. Styl: Neorenesansowy, klasycyzujący.

Budynek na planie prostokąta z wydatnym ryzalitem w części wejściowej oraz skrzydłem na rzucie prostokąta od strony pn.-zach., dwukondygnacyjny, w części ryzalitu wyższy. Murowany z cegły, tynkowany, na fundamencie z ciosów kamiennych. Dach dwuspadowy z naczółkami, kryty blachą. Fasada od strony pd. wieloosiowa z 5-osiowym ryzalitem w środkowej części. Na wysokim cokole oddzielonym profilowanym uskokiem, boniowana, okna prostokątne, gzymsy w linii parapetów, pod oknami szerokie, gładkie fryzy, zwieńczenie wydatnym gzymsem. Ryzalit w porządku toskańskim, okna flankowane pilastrami, trzyosiowa część środkowa z wejściem głównym z dwiema kolumnami na wysokich postumentach, akcentowana trzema oknami porte-fenetre zamkniętymi półłukami w kondygnacji piętra, zwieńczenie uproszczonym belkowaniem. Pozostałe elewacje analogicznie jak frontowa. Układ wnętrza trzytraktowy zachowany bez zmian, w środkowym trakcie na parterze przesklepiony korytarz, w pozostałych sale lekcyjne, układ powtórzony na piętrze. Wejście w osi ryzalitu, na wprost reprezentacyjna klatka schodowa. We wszystkich pomieszczeniach zachowana oryginalna posadzka z ceramicznych płytek ułożonych w geometryczne wzory.

Obiekt dostępny dla zwiedzających. Możliwość zwiedzania po uzgodnieniu z administracją obiektu.

Oprac. Grażyna Rogala, OT NID w Białymstoku, 10-12-2015 r.