Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

Pałac Scheiblerów, ob. Muzeum Kinematografii - Zabytek.pl

Pałac Scheiblerów, ob. Muzeum Kinematografii


pałac 1855 r. Łódź

Adres
Łódź, Plac Zwycięstwa 1

Lokalizacja
woj. łódzkie, pow. Łódź, gm. Łódź

Pałac zachował się w swojej pierwotnej bryle i detalu architektonicznym.We wnętrzach zachowały się liczne elementy bogatego wystroju w postaci boazerii, tapet, kominków, mebli będących integralną częścią poszczególnych pomieszczeń, drewnianych stropów i sztukaterii.

Jeden z kominków ozdobiony został mozaiką przedstawiającą damską bogato odzianą postać. Jej autorem jest wenecki artysta Antonio Salviati. To jedyny przykład jego twórczości w mieście i jednocześnie dowód potęgi i bogactwa Scheiblera, którego stać było na zamówienie dzieła u znanego, drogiego, zagranicznego artysty. We wnętrzach zachowany został pierwotny podział wnętrz pałacowych. W pogłębionej piwnicy zorganizowane zostały sale wystawowe i kawiarnia. W dawnej wozowni mieści się obecnie kino.

Historia

Zespół fabryczno- rezydencjonalny przy dawnym Wodnym Rynku zaczął powstawać w 1855 r. Karol Scheibler, wywodzący się z rodziny o tradycjach przemysłowych, wybudował tu, pod numerem 2 przędzalnię. Teren pod budowę otrzymał od miasta. Obok, pod numerem 1, równocześnie z przędzalnią stanął początkowo skromny, parterowy dom fabrykanta. W krótkim czasie na terenie powierzonym Scheiblerowi przez miasto, stanął potężny zakład zwany „Centralą”. W dziesięć lat po budowie parterowego domu Karol Scheibler pomyślał o rozbudowie swej siedziby, która trwała od 1865 do 1867 r. i zrealizowana została według projektu architekta powiatowego Jana Karola Mertschinga. Druga miała miejsce w latach 1884-1886, już po śmierci Karola Scheiblera, z inicjatywy jego małżonki Anny. Wdowa zamówiła projekt u znanego architekta Edwarda Lilpopa.

Opis

Podczas pierwszej przebudowy nadbudowano piętro i dobudowano od zachodu wieżę z tarasem widokowym i parterową oficynę. Ostateczny kształt pałac otrzymał w wyniku prac realizowanych według projektu Lilpopa. Nadbudowane zostało jedno piętro nad oficyną zachodnią, a całości nadano cechy szlachetnego, skromnego włoskiego renesansu. Fasadę zaakcentowano na osi wieży płytkim ryzalitem z trójarkadową loggią na pierwszym piętrze. Podobne rozwiązanie zastosowano w elewacji południowej. Ostatnia przebudowa rezydencji nadała jej obecny charakter. Pałac zajmuje działkę o kształcie wydłużonego prostokąta w południowej części dawnego Wodnego Rynku. Lekko klasycystyczne elewacje, kontrastują z bogactwem eklektycznych wnętrz. Meble do pałacu sprowadzano wówczas aż z Berlina, Drezna i Paryża. Wiele elementów wyposażenia pałacu można podziwiać do dziś. Wnętrza w ówczesnym czasie należały do najbogatszych i najbardziej wystawnych w Łodzi.

Z początkiem lat dziewięćdziesiątych XX w. w pałacu znalazło swoją siedzibę Muzeum Kinematografii, które od wielu lat sukcesywnie prowadzi prace restauratorskie i konserwatorskie. Odnowiono elewacje budynku rezydencji, oficyn i budynku gospodarczego. Wnętrza, przy zachowanym charakterze pałacowym, zaadaptowano umiejętnie dla potrzeb muzeum. Konserwacji i rekonstrukcji poddano zachowane tapety, wśród których można obecnie podziwiać imitacje kurdybanów (sala mauretańska- dawna palarnia tytoniu dla panów). Konserwacjo poddano także zachowane meble i stolarkę drzwiową i okienną. Dzisiaj dawny pałac, to nowoczesna i dobrze zorganizowana placówka z bogatą ofertą dla turystów i amatorów dobrego kina.

Muzeum jest dostępne dla zwiedzających przez cały rok.

Oprac. Patrycja Podgarbi, OT NID w Łodzi, 15-12-2014 r.

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Waldemar Rusek Rusek.

Rodzaj: pałac

Styl architektoniczny: neorenesansowy

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_10_BK.150778, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_10_BK.158655