Jest przykładem obiektu o centralnym założeniu, z wewnętrznym chórem muzycznym ulokowanym nad wejściem.

Historia

Kaplica zbudowana została prawdopodobnie w k. XVII w. w miejscowości Głusk nieopodal Leoncina, która w ówczesnych czasach stanowiła siedzibę gminy, jako wotum dziękczynienia za zwycięstwo Stefana Czarnieckiego nad Szwedami. W 1837 r. była kompleksowo remontowana ze środków starosty Stanisława Wysockiego. Na obecne miejsce przeniesiona została w 1870 r.

Opis

Kaplica wykonana jest z drewna dębowego (podwalina) i sosnowego (ściany), w konstrukcji wieńcowej, z węgłami łączonymi na nakładkę z krytym czopem, oszalowana od zewnątrz poziomymi deskami. Strop i podłogi deskowe. Wnętrze jest jednoprzestrzenne z wewnętrznym chórem muzycznym ulokowanym nad wejściem.

Budynek na planie ośmioboku, symetryczny, zwarty, o wysokich ścianach, nakryty jest dachem ośmiobocznym poszytym gontem, zwieńczonym latarnią z krzyżem. Wejście poprzedzone kruchtą nakrytą dwuspadowym dachem również z gontowym pokryciem. Okna prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym.

Obiekt trudnodostępny – jedynie przy okazji uroczystości pogrzebowych i Wszystkich Świętych lub po uprzednim umówieniu się z proboszczem parafii.

Oprac. Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 20-07-2017 r.