Historia

Rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Św. Jacka w Legnicy (do 1945 r. – Liegnitz), pierwotnie ewangelicki, Kaiser-Friedrich-Gedächtniskirche (Kościół Pamięci Cesarza Fryderyka III) wzniesiony został w latach 1904-1908 wg projektów berlińskiego architekta Oskara Hossfelda. Prace budowlane prowadzone były pod kierunkiem inspektora E.Kohtego. Komitet budowy kościoła powstał w 1899 roku, a jego przewodniczącym został prezydent rejencji legnickiej von Heyer oraz nadburmistrz Legnicy Ottomar Oertel. Protektorat nad budową nowej świątyni został objęty przez księżną von Sachsen-Meiningen, starszą siostrę cesarza. Położenie kamienia wegielnego nastapiło 18 października 1904 r. - w dniu urodzin cesarza. W uroczystym poświęceniu kościoła w dniu 9 czerwca 1908 r. wziął udział cesarz Wilhelma II oraz książę Oskar von Preussen. W okresie powojennym kościół remontowany był w 1966 r. i w 2001 r. (odsłonięcie polichromii wnętrza).

Opis

Ewangelicki kościół Pamięci Cesarza Fryderyka III wybudowany został przy nabrzeżu Kaczawy, na terenie placu obsadzonego akacjami (d. Luther-Platz). Jest to budowla neogotycka. Założona na rzucie krzyża, nakryta dachami dwuspadowymi, z dostawioną od  południowego zachodu kwadratową wieżą nakrytą wysokim, ostrosłupowym hełmem. Ponad skrzyżowaniem naw - smukła, przeswitowa sygnaturka. Elewacje opracowane w cegle. Szczyty naw dekorowane ostrołucznymi blendami i sterczynami. W południowej elewacji wieży wejście główne ujęte portalem, w którym relief z przedstawieniem Tronu Łaski wykonany przez Riedela ze Strassburga. Wnetrze trójnawowe, z zamkniętym sześciobocznie prezbiterium, przy którym zakrystia i kaplica. Wnętrze nakryte sklepieniem gwiaździstym i sieciowym. W bocznych nawach i w transepcie – empory.

Wyposażenie kościoła neogotyckie: z 1908 r. ołtarz główny z obrazami autorstwa Rafaela Schustera-Woldana z przedstawieniami Modlitwy Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym, Złożeniem Chrystusa do grobu oraz Spotkania Zmartwychwstałego Chrystusa z Marią Magdaleną; ambona, chrzcielnica, organy, witraże. Oryginalne polichromie wnętrza zamalowane i częściowo usunięte przed II wojną światową, odsłonięte w latach 2001-2002.

Zabytek dostępny.

Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 15.01.2016 r.