Usytuowanie i opis

Obiekt znajduje się na ok. 0,5 km na północ od wsi Łęcze na szczycie wzgórza stanowiącego element pasma ciągnącego się wzdłuż brzegu Zalewu Wiślanego. Grodzisko ma kształt owalny o wymiarach ok. 50 x 40 m Otoczone jest wałem, z którego ocalały trzy odcinki. Szerokość wałów u podstawy sięga 6 - 10 m , a ich wysokość w stosunku do współczesnego poziomu majdanu sięga 2,5 m. Powierzchnia majdanu wynosi ok. 600 m2 .

Historia

Gród w Łęczu funkcjonował we wczesnej epoce żelaza i był obiektem jednofazowym. Grodzisko było intensywnie badane przed II wojną światową. W północnej części majdanu znajduje się kamień poświęcony pamięci R. Dorra - niemieckiego badacza, który prowadził badania archeologiczne na grodzisku.

Stan i wyniki badań

Pierwsze badania na grodzisku przeprowadzono przed II wojną światową. Niestety nie są znane ich wyniki. Ponowne badania archeologiczne miały miejsce w latach 1958 - 1959 pod kierunkiem J. Antoniewicza. Ze względu na intensywne prace wykopaliskowe badaczy niemieckich na majdanie grodziska, badania powojenne koncentrowały się w południowo-zachodniej części obiektu obejmując grzbiet wału, niewielki fragment majdanu i dwie sprzężone z grodziskiem osady. Wyniki badań pozwoliły ustalić, że gród był stale zamieszkany przez niewielką ilość ludzi. Pozostała ludność zamieszkiwała pobliskie osady. O dużym znaczeniu obronnym obiektu świadczą silnie rozbudowane konstrukcje drewniano-ziemne wałów otaczających grodzisko. W trakcie badań natrafiono na liczne fragmenty naczyń o cechach kultury łużyckiej, pomorskiej i bałtyjskiej oraz inne zabytki ruchome, również bryłki bursztynu

Na teren grodziska prowadzi czerwony szlak turystyczny.

Oprac. . Hanna Mackiewicz, OT NID w Olsztynie, 4.09.2014 r.