Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

grodzisko, st. 2 - Zabytek.pl

grodzisko, st. 2


grodzisko średniowiecze wczesne Laskownica Mała

Adres
Laskownica Mała

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. wągrowiecki, gm. Gołańcz - obszar wiejski

Grodzisko należy do grodów plemiennych na Pałukach, na rubieżach północnej Wielkopolski.

Usytuowanie i opis

Grodzisko jest usytuowane na płn-zach. brzegu Jeziora Podjezierskiego, na wysokim cyplu odciętym od wysoczyzny parowem, ok. 500 m na płn-wsch. od zabudowań.

Grodzisko wyżynne, pierścieniowate, z zachowanym i wyraźnie czytelnym wałem w części płn i wsch. Pozostałe odcinki wału znacznie zniwelowane. Podstawa grodziska o wym. 35x47 m; majdan pierwotnie o pow. 25x30 m w drugiej fazie 25x35 m; szerokość wału z I fazy – 4 do 5 m, w II fazie – 7 do 10 m, wys. wału – 2,5 do 3,5 m.

Historia

Grodzisko wyżynne, jednoczłonowe, dwufazowe. Odcinki wału w części wsch. i zach. silnie zniwelowane. Na podstawie badań sondażowych stwierdzono, że masywny wał od strony północnej był dwu - trzykrotnie przebudowywany. Pozostałe odcinki były słabsze i wykazywały ślady jednoczasowej budowy. Zdaniem E. Cnotliwego (1989/1990) ziemię do budowy wału czerpano z wnętrza grodu, pozostawiając ciągnący się u podstawy umocnień rów. Najstarszy fragm. wału znajdujący się w części płn usypano z szarego gliniastego piasku i kamieni, powyżej warstwy szarego i żółtawego piasku oraz brązowego gliniastego piasku tworzącego zasadnicze jądro wału. Druga fazę wału w części płn tworzy odrębny układ, bowiem na stoku starszego wału wzniesiono nową konstrukcję drewnianą, obsypaną nowymi warstwami ziemi. Młodszy wał spłonął w całości. Wg ustaleń E. Cnotliwego (tamże, s. 176-7, s. 174) pierwszy gród miał wał kształtu podkowiastego. W drugiej fazie wybudowano gród o pierścieniowatym kształcie wałów. Inwentarz zabytkowy z badań sondażowych stanowią fragmenty naczyń ręcznie lepionych z fazy B-C? oraz na złożu wtórnym nowożytne, toczone na kole, a także grudki polepy. W części płn. grodziska znajduje się nowożytny cmentarz ewangelicki.

Stan i wyniki badań

Lustracja obiektu przez B. Stelmachowską w 1923 r. Badania sondażowe Koła Naukowego Studentów UAM w 1972. Weryfikacyjne w 1981 r. archeologów z Pracowni Archeologiczno-Konserwatorskiej PP PKZ ze Szczecina, pod kierownictwem Eugeniusza Cnotliwego. W 1985 przeprowadzono badania w ramach AZP.

Obiekt ogólnie dostępny. W większości porośnięty gęstym drzewostanem liściastym, jedynie w części płd wykorzystywany jako łąka.

Opr. Marek Wróbel, OT NID Poznań, PT Trzebiny, 22.11.2018 r.

Rodzaj: grodzisko

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_30_AR.37074, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_AR.2467701,PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_AR.319820