Historia

Brama Marchijska zwana też Brandenburską, Niemiecką, Berlińską, została wzniesiona w XVI w., na miejscu starszej, XIV-wiecznej, zapewne drewnianej. Stanowiła element obwarowań miejskich, będących trzecią linią obrony obok zamku z wieżą warowną i jego murów obronnych. W XVII i XIX stuleciu była remontowana i częściowo przebudowana, zaadaptowano ją na cele mieszkaniowe. W XIX w. otwory strzelnicze zastąpiono oknami. Po II wojnie światowej budynek pozostawał niezamieszkany. Od lat 60. XX wieku użytkowany przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajobrazowe. W latach 80. XX wieku w budynku mieściła się księgarnia, a w latach 90. XX w. - siedziba Towarzystwa Polsko-Niemieckiego. Na przeł. XX i XXI wieku obiekt został przejęty w użytkowanie przez Polski Związek Wędkarski i zaadaptowany na pokoje gościnne po generalnym remoncie5. Brama Marchijska zwana też Brandenburską, Niemiecką, Berlińską, została wzniesiona w XVI w., na miejscu starszej, XIV-wiecznej, zapewne drewnianej. Stanowiła element obwarowań miejskich, będących trzecią linią obrony obok zamku z wieżą warowną i jego murów obronnych. W XVII i XIX stuleciu była remontowana i częściowo przebudowana, zaadaptowano ją na cele mieszkaniowe. W XIX w. otwory strzelnicze zastąpiono oknami. Po II wojnie światowej budynek pozostawał niezamieszkany. Od lat 60. XX wieku użytkowany przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajobrazowe. W latach 80. XX wieku w budynku mieściła się księgarnia, a w latach 90. XX w. - siedziba Towarzystwa Polsko-Niemieckiego. Na przeł. XX i XXI wieku obiekt został przejęty w użytkowanie przez Polski Związek Wędkarski i zaadaptowany na pokoje gościnne po generalnym remoncie.

Opis

Brama Marchijska znajduje się we zachodniej części średniowiecznego układu, na terenie podzamcza, nad ul. T. Kościuszki. Jest to obiekt murowany z cegły i częściowo z kamienia w przyziemiu, poziom drugiej kondygnacji wykonany w konstrukcji szachulcowej. Został wzniesiony na planie prostokąta, o zwartej, dwukondygnacyjnej bryle, z użytkowym poddaszem, niepodpiwniczony, przekryty dachem czterospadowym z powiekami o pokryciu z dachówki ceramicznej. Na poziomie pierwszej kondygnacji w części północnej znajduje się przejazd bramny, a w części południowej węższe i niższe przejście dla pieszych. Otwory zamknięte są półkoliście. Przejazd przekryty jest drewnianym stropem, przejście - sklepieniem beczkowym. Elewacje są otynkowane, na poziomie drugiej kondygnacji z widocznym rysunkiem konstrukcji szachulcowej. Prostokątne okna znajdują się na elewacjach wschodniej i zachodniej.

Dostęp do zabytku jest ograniczony. Obiekt dostępny z zewnątrz.

Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 27-10-2014 r.