Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół ewangelicki, ob. rzymskokatolicki parafialny pw. Zmartwchywstania Pańskiego - Zabytek.pl

kościół ewangelicki, ob. rzymskokatolicki parafialny pw. Zmartwchywstania Pańskiego


kościół 1881 - 1883 Kuślin

Adres
Kuślin, Kościelna 10

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. nowotomyski, gm. Kuślin

Kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, parafialny pw.Zmartwychwstania Pańskiego w Kuślinie wzniesiony został w latach 1881-1883.

Stanowi przykład neogotyckiej architektury sakralnej powstałej w związku z rozwojem osadnictwa olendreskiego w Wielkopolsce.

Historia

Najstarsza wzmianka o Kuślinie pochodzi z 1404 r. Wieś była własnością szlachecką, należała do dóbr opalenickich. Od 1488 r. właścicielami byli Strzeżmińscy, którzy przyjęli nazwisko, Kuślińscy. Przywilejem z 30 maja 1741 r. wieś powtórnie lokowano na prawach osady olenderskiej i wtedy przybyli tutaj pierwsi niemieccy osadnicy. Wg przekazu Leona Platera, w książce „Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księstwa Poznańskiego” z 1846 r., Kuślin należący do majątku w Głuponiach, (której właścicielem była Stanisława Szczaniecka) zaliczany był do jednych z większych wsi powiatu bukowskiego. W 2 poł. XIX w. Kuślin był siedzibą gminy. Pod koniec XIX w. większość mieszkańców stanowiła ludność niemiecka, która założyła szkołę i wybudowała w latach 1881-1883 kościół w stylu neogotyckim dla miejscowej gminy ewangelickiej. Autor projektu nie jest znany. W 1946 r. świątynia została przejęta przez katolików i jako filia parafii w Michorzewie. W 1968 r. i 1980 r. przeprowadzono remonty dachu, wymieniono łupek na dachu wieży na blachę cynkową, w 2007 r. zamieniono ją na blachę miedzianą. Przy prezbiterium od strony pn dobudowano na rzucie kwadratu pomieszczenie pomocnicze, nawiązujące formą i wielkością do istniejącej zakrystii. W 2009 roku nad nawą wymieniono pokrycie dachu.

Opis

Kościół usytuowany jest w centralnej części wsi na nieregularnym placu, między drogami prowadzącymi do sąsiednich wsi Michorzewa i Michorzewka. Przed wejściem głównym znajduje się brukowana nawierzchnia z aplikowaną datą „1882” i krzyżem.

Kościół jest orientowany, wzniesiony na planie prostokąta, z węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, do którego przylegają: od południa zakrystia, o północy pomieszczenie pomocnicze. Opiętą wąskimi skarpami bryłę kościoła, nakrytą stromym dachem dwuspadowym, od wschodu zamyka niższe prezbiterium z dachem wielopołaciowym. Świątynię poprzedza masywna, kwadratowa, trzykondygnacyjna wieża z kruchtą w parterze, zwieńczona wysokim wielobocznym hełmem z iglicą i z krzyżem. Hełm wieży, pokryty jest blachą (pierwotnie łupek), pozostałe dachy kryte są dachówką. Po obu stronach wieży znajdują się dwa trójboczne pomieszczenia, mieszczące okrągłe klatki schodowe, prowadzące na empory.

Kościół jest budynkiem murowanym z cegły na kamiennej podmurówce (pierwotnie bez piwnic, obecnie częściowo podpiwniczony). Wnętrze nawy nakrywa drewniany strop z elementami więźby dachowej. Prezbiterium i kruchtę nakrywają murowane sklepienia, w prezbiterium sześciodzielne i krzyżowo- żebrowe w kruchcie. Elewację zachodnią akcentuje strzelista trzykondygnacyjna wieża z portalem zwieńczonym na osi wimpergą pozbawioną ozdób. W drugiej i trzeciej kondygnacji umieszczono ostrołukowe okna i zegar. Elewacja północna i południowa zaprojektowane zostały analogiczne. Kondygnacje rozdzielone są gzymsem uformowanym z wystających pod kątem cegieł. Rytm wyznaczają zgrupowane parami ostrołukowe okna, znacznie mniejsze w dolnej i większe w górnej kondygnacji, pomiędzy którymi wzniesiono jednouskokowe przypory.

We wnętrzu zachował się pierwotny wystrój: drewniane empory, prospekt organowy, ławki, posadzka ceramiczna oraz witraże w oknach prezbiterium.

Zabytek dostępny do zwiedzania z zewnątrz.

oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 30-10-2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: neogotycki

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.164151, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.78611