Wszystkie budynku założenia dworskiego wraz z folwarkiem tworzą zespól o ciekawych walorach przestrzenno - krajobrazowych.

Historia

Kurowice były własnością rodziny kurowskich herbu Prus. Folwark Kurowice pod koniec XVIII wieku należał do Franciszka Taszyckiego, w 1823 roku dobra przeszły w ręce Emilii z Taszyckich Trębickiej. W 1867 roku dobra droga kupna nabył Stanisław Trębicki. Od 1891 roku właścicielka dóbr staje się wdowa po Stanisławie wnosząc w wwianie dobra Starzyńskim. Od 1907 roku podlegają powolnej parcelacji. W 1930 roku przechodzą w ręce Kazimierza Trębickiego, krewnego Starzyńskiej. W 1946 roku majątek przejmuje Skarb Państwa tworząc Spółdzielnię Produkcyjną, następnie RSP a w 1965 roku Państwowe Gospodarstwo Rolne Kurowice.

Opis

Zespół dworsko - parkowy wraz z folwarkiem położony jest między wsią Kurowice a drogą Siedlce - Ceranów. Na pd. Od drogi do wsi Kurowice, na łagodnie opadającym stoku. Otoczony z trzech stron polami i łąkami, które od pn. - zach. ograniczone są rzeczką Cetynią, stanowiącą granice parku. Zespól podzielony jest funkcjonalnie na dwie części: park z dworem i folwark. Park zajmuje część pn. - wsch., folwark pd. - zach. Dwór łączy te części. Park o charakterze krajobrazowym podzielony wzdłużną aleja na dwie połowy. Aleja przebiega wzdłuż dworu, dzisiaj stanowi relikt głównego dawnego przejazdu. Przed dworem zwróconym na pd. - wsch. owalny podjazd przechodzący w aktualny dojazd do dworu i do części folwarcznej. Granice parku od strony wsch. wytycza droga gruntowa a dojazd dwa bramne słupy. Z drogi gruntowej prowadzi wjazd do folwarku. Folwark kształtem zbliżonym do prostokąta. Granicę pn. określa droga do wsi, wsch. młody las, pd. Linia usytuowania dworu, zach. granica parku. Poza folwarkiem stoi stara oficyna, ustawiona prostopadle do dworu. W części zlokalizowano dwie obory, spichlerz, stodołę, chlewnię. Dwie obory stoją w narożniku pd. - wsch., równolegle do siebie. Przed nimi trafostacja i figurka Matki Boskiej. W części zachodniej zlokalizowano spichlerz, w pn. - zach. obora i stodoła, te ostatnie w jednej linii przy granicy. Przy drodze Ceranów - Sokołów Podlaski stoi dawna stróżówka, zamykająca dawny dojazd do dworu. Zieleń skupiona w parku, wokół oficyny i przy spichlerzu. W parku tworzy regularny układ krajobrazowo - naturalistycznej kompozycji. Przy spichlerzu w formie skupiny drzew liściastych. W części parku dwa stawy oraz rzeczka Cetynia. Folwark ogrodzony metalową, współczesną siatką. Z pozostałości dawnych bram do folwarku i do dworu zachowały się jedynie słupy wyznaczające dojazd.

Obiekt dostępny dla zwiedzających jedynie z zewnątrz.

Oprac. Katarzyna Kosior, OT NID w Warszawie, 21.11.2014 r.