na pograniczu mazowiecko-podlaskim. Reprezentuje typ kościoła bezwieżowego, w którym korpus nawowy, węższe prezbiterium i ryzalit frontowy nakryte są wspólnym dachem z sygnaturką w kalenicy.

Historia

Wzmianki o drewnianym kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, śś Barbary, Jakuba Apostoła i Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Radziłowie pochodzą z XV wieku. W 1739 r. staraniem proboszcza Jakuba Tafiłowskiego wybudowano obecną świątynię. Remontowana w latach: 1760, 1811, 1820, 1867-79 (wymieniono m.in. sygnaturkę na dachu), 1962. Podczas ostatniego remontu wykonano polichromie wg projektu Stanisława Długozimy. W latach 80. XX w. wybudowano w jej sąsiedztwie nowy murowany kościół, a stary przeniesiono do Kramarzewa.

Opis

Obiekt usytuowany w południowo-zachodniej części wsi, na ogrodzonym wielobocznym cmentarzu przykościelnym. Orientowany. Barokowy. Drewniany, na podmurówce z kamienia polnego i cegły, konstrukcji zrębowej, szalowany. Korpus nawowy zbliżony do kwadratu, prostokątne prezbiterium zamknięte prosto. Po jego bokach prostokątne składzik i zakrystia. Od zachodu ryzalit na planie leżącego prostokąta mieszczący kruchtę i emporę z chórem muzycznym. Dach nad prezbiterium i korpusem nawowym dwuspadowy o wspólnej kalenicy, nad zakrystią i składzikiem pulpitowe. Na zetknięciu nawy z prezbiterium czworoboczna sygnaturka, zwieńczona stożkowym dachem. Elewacje szalowane pionowo, z podziałem poziomym pod oknami. Wnętrze pseudobazylikowe, trójnawowe, o nawach bocznych oddzielonych dwiema parami słupów połączonych arkadami o łuku odcinkowym. Wnętrze pokryte polichromią ornamentalną.

Wyposażenie: 3 późnobarokowe ołtarze z 3. ćw. XIX w., rzeźby śś. Piotra i Pawła, obraz św. Barbary (kopia w kościele par. w Radziłowie) w zwieńczeniu ołtarza głównego, późnobarokowa ambona w kształcie łodzi, z baldachimem w kształcie żagla wykonana w 1781 r. w Pułtusku.

Obiekt dostępny podczas nabożeństw, z zewnątrz bez oganiczeń.

Oprac. Iwona Górska, OT NID w Białymstoku, 05.11.2014 r.