Historia

Obiekt murowany powstał w tym miejscu w XV w. Rozbudowano go w kolejnym stuleciu z zastosowaniem form renesansowych. Pierwotnie własność bogatego kupca Stanisława Jedwatha, z którego córką Magdaleną, ożenił się niezamożny Ciemowicz. W XVII w., w dwóch fazach: 1619 oraz 1668-1705) zmodernizowano kamienicę na potrzeby rodziny Ciemowiczów. Nadano budynkowi stylistykę barokową. Z tego czasu pochodzą drewniane stropy zachowane na I piętrze. Z rąk burmistrza Andrzeja Ciemowicza i jego spadkobierców, dom poszedł we władanie Meglioruccich i Reinekerów. Remonty przeprowadzono w połowie XVIII w., latach 1789 i 1818. W połowie XVIII w. kamienica należała do Stanisława Sołtyka, podkanclerzego koronnego, który sprzedał ja w 1789 Antoniemu i Juliannie Gronerom. Antoni Groner vel Gruner zmarł w 1808, zaś wdowa po nim Julianna, córka bankiera Lewińskiego poczyniła różne pobożne zapisy. W 1842 dom kupili Franciszek i Anna Żelichowie. Attykę dodano w 1864, a zaprojektował ją Paweł Barański. Przebudowa klatki schodowej w 1871, a później adaptacja sieni na sklep (1896) doprowadziły do zniszczenia jednej z najpiękniejszych sieni wjezdnych w Krakowie. Zniekształcono rokokową fasadę przez nadbudowę IV piętra. Przed 1918 w kamienicy działał tzw. Bazar Krajowy. Częściową przebudowę wnętrz przeprowadził w latach 1923¬-1924 Edward Skawiński. W latach 30. sklep urządziła na nowo firma cukiernicza Adama Piaseckiego. Do dziś zachował się oryginalny wystrój - witryny, kontuary, witraże, boazerie, posadzka i zegar (po wojnie przejęta przez Zakłady Cukiernicze „Wawel”). Istniejąca dziś fasada oraz sklepowa witryna to dzieło Franciszka Mączyńskiego z 1932 roku.

Opis

Sześciokondygnacyjna, trójosiowa kamienica, której fasadę zamyka wysoka attyka.

Obiekt dostępny w różnym stopniu; z zewnątrz bez ograniczeń, wewnątrz, w godzinach pracy placówek handlowych i instytucji.

Oprac. Roman Marcinek, OT NID w Krakowie, 20-04-2016 r.