Historia

Budowla wzniesiona w 1727 r. wg projektu Kaspara Jentscha w miejscu wcześniejszej, zniszczonej w czasie wojny trzydziestoletniej. Remontowana w latach: 1976-78, 1980-82 i pod koniec XX w.

Opis

Kaplica zlokalizowana w południowo-wschodniej części miasta, na szczycie Wzgórza Kaplicznego, po południowej stronie ulicy i w oddaleniu od pozostałej zabudowy. Utrzymana w stylu barokowym, murowana z kamienia i cegły budowla na planie elipsy. Nakryta stożkowatym dachem, zwieńczonym cebulastym hełmem z ośmioboczną latarnią. Od wschodu niski aneks zakrystii na planie kwadratu, kryty samodzielnym dachem o trzech połaciach. Elewacje tynkowane, w zwieńczeniu profilowany gzyms koronujący. Obszerne okna w górnej części ścian, zamknięte półkoliście i osadzone w kamiennych oprawach. Skromny portal wejścia głównego od strony północnej. Wnętrze nakryte kopułą. Wyposażenie barokowe z XVIII w., m.in. polichromowany ołtarz (1765 r.), ambona, obrazy (część przypisywana Johannowi Lorenzowi), a także kilka epitafiów i nagrobków.

Obiekt użytkowany sporadycznie. Wnętrze niedostępne. Informacja w parafii Imienia NMP.

Oprac. Piotr Roczek, 24.06.2015 r.