Powstał w 1904 r. i do dziś zachował swoją pierwotną formę oraz wystrój architektoniczny. Jest cennym świadectwem wielokulturowego dziedzictwa Wielkopolski.

Historia

Najstarsza wzmianka o Kotuszu pochodzi z 1390 r. Od XVIII w. należał do właścicieli dóbr Parzeczewo. Osadnicy niemieccy sprowadzeni zostali na tereny położone wśród bagien obrzańskich prawdopodobnie już w XVII w. Z 1729 r. pochodzi wzmianka, że Jerzy Sapieha w 1729 r. pozwolił kolonistom w Kotuszu "nie tylko pszczoły chować i ryby łowić, ale także strzelać do zwierza małego”. Parafia ewangelicko-augsburska założona została w 1894 r. Kościół wzniesiono w latach 1890-1904. Obecnie świątynia należy do parafii w Łękach Małych.

Opis

Kotusz to wieś położona 10 km na zachód od Kościana. Kościół usytuowany jest w południowo zachodniej części wsi, przy drodze gruntowej. Otoczony jest od strony północnej i wschodniej metalowym ogrodzeniem z kutą ozdobną bramą i ceglanymi słupkami.

Kościół wzniesiony został na planie prostokąta, z wyodrębnionym od zachodu, węższym zamkniętym prosto prezbiterium, z przylegającą od strony południowej niższą zakrystią oraz niewielką kruchtą od wschodu i kwadratową wieżą od północy. Nawa, prezbiterium i kuchta nakryte są oddzielnymi dachami dwuspadowymi, zakrystia przykryta dachem pulpitowym. Nad całością dominuje masywna, czterokondygnacyjna wieża, z kruchtą w przyziemiu zwieńczona wysokim czterospadowym dachem. Wszystkie połacie dachu pokryte zostały dachówką.

Budowla jest murowana z cegły, nieotynkowana, wzniesiona na niskiej kamiennej podmurówce. W elewacji frontowej, w niewielkiej kruchcie, znajduje się wejście główne w formie ostrołukowego portalu. Kruchta zaakcentowana jest wysokim szczytem schodkowym.

Elewacja wschodnia została oflankowana wąskimi, ostrołukowymi oknami, umieszczonymi na dwóch poziomach. W szczycie wschodnim i zachodnim duże tynkowane blendy podzielone zostały ceglanymi słupkami na trzy pola. Elewacje północna i południowa są czteroosiowe z rytmicznie rozmieszczonymi oknami. Narożniki prezbiterium oszkarpowano dwuskokowymi przyporami.

Wnętrze kościoła jest jednonawowe, nakryte w nawie deskowaną otwartą więźbą dachową i sklepieniem krzyżowym w prezbiterium. Z pierwotnego wyposażenia świątyni zachowała się drewniana empora chóru muzycznego wsparta na dwóch słupach, prospekt organowy, stolarka drzwiowa oraz witraże w oknach nawy.

Kościół dostępny do zwiedzania z zewnątrz.

oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 2-11-2015 r.