XX wieku. Zbudowany w formie pseudopałacyku o wystroju eklektycznym wchodził w skład zespołu zabudowy przemysłowej.

Historia

Powstanie budynku administracyjnego wiąże się ściśle z historią młyna miejskiego w Kluczborku. Firma młynarska, założona w 1587 r., od 1906 należała do Victora Schonfelda. Obok dobrze prosperującego młyna, którego dzienna moc przerobowa wynosiła 75 000 kg wzniósł on w 1907 r. budynek administracyjny. Po II wojnie światowej młyn zburzono. Na jego miejscu, w 1948 r., grupa Polskie Młyny S.A. wybudowała nowy młyn oraz elewatory. Obiekt administracyjny przekształcono na budynek mieszkalny.

Opis

Budynek administracyjny młyna stanowił element zespołu młyńskiego, usytuowanego przy ulicy Młyńskiej w Kluczborku, w pobliżu dworca kolejowego.

Wolno stojący, trzykondygnacyjny obiekt wzniesiono na planie prostokąta i nakryto dachem czterospadowym. Wybudowany z cegły i otynkowany budynek wyróżnia się elewacjami w stylu eklektycznym. Wyższe kondygnacje oddzielono od przyziemia gzymsem kordonowym, a pod oknami umieszczono plastyczny pas fryzu z motywami roślinnymi. Otwory okienne (prostokątne, zamknięte łukiem spłaszczonym) zostały ujęte opaskami z kluczem. Wejścia do budynku usytuowano na krótszych bokach; wejście główne na ścianie wsch., zaś boczne na elewacji zachodniej. Elewacja frontowa (wsch.) jest trójosiowa z umieszczonym pośrodku okazałym portykiem wspartym na czterech kolumnach o toskańskich głowicach. Nad portykiem znajduje się podzielony pilastrami ryzalit z oknami o licznych podziałach oraz partią podokienną ozdobioną tralkami. Elewacja pn. jest siedmioosiowa. Jej środkowa, trójosiowa część jest delikatnie zryzalitowana, zwieńczona szczytem o linii falistej i ze skromnym barokowym wystrojem. Osiowość elewacji została dodatkowo podkreślona przez balkon z tralkową balustradą, oparty na wydatnych, wolutowych wspornikach.

Dostęp do obiektu ograniczony.

Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 08.12.2015 r.