Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

dzwonnica-brama - Zabytek.pl

Adres
Kije, 133

Lokalizacja
woj. świętokrzyskie, pow. pińczowski, gm. Kije

Zespół parafialny w Kijach należy do jednych z najciekawszych nowożytnych założeń tego typu w woj.

świętokrzyskim.

Historia

Wedle miejscowej tradycji świątynia w Kijach powstała w 1144 roku, co częściowo potwierdzają badania archeologiczne. W 1213 r. kościół został odnotowano po raz pierwszy w źródłach, co świadczy, że istniał już w 2 poł. XII wieku. Przed 1325 r. powołano dziekanię kijską. Zapewne w XVI w. wystawiono przy świątyni zakrystię. W 1 poł. XVII w. dobudowano do niej nawę i dwie kaplice: Krasuckich (ok. 1618) oraz Gołuchowskich (poł. XVII w.). W 1652 r. erygowano przy kościele mansjonarię. W 1664 r. konsekrowano nowe ołtarze, a w 2 poł XVII w. była kilka razy restaurowana (po 1679 r. sklepiono nawę, a przed 1702 r. podwyższono prezbiterium). W latach 1730-37 wystawiono w świątyni nowy ołtarz gł., ufundowany przez ks. Wacława Hieronima Sierakowskiego. W 1733 r. Józef Dembiński wystawił nową kaplicę św. Józefa na miejscu starej - Gołuchowskich. Zespół kościelny gruntownie przekształcił ks. Ignacy Bieńkowski, prepozyt kijski w latach 1755-93. Do ważniejszych jego inwestycji należą: remont świątyni połączony z modernizacją jej wyposażenia (lata 60.-80. XVIII) oraz otoczenie cmentarza kościelnego nowymi murami (1760-66), kaplica pw. Świętej Rodziny (1776) i dzwonnica (1786-9). W XIX w. nastąpiło kilka renowacji budowli zespołu. W 1841 r. dostawiono do dzwonnicy kostnicę. W trakcie restauracji świątyni w 1936 r. odsłonięto we wnętrzu prezbiterium romańskie mury. W 1945 r. na skutek działań wojennych została uszkodzona. W latach 1958-64 poddano konserwacji ołtarze, mury świątyni i przeprowadzono w niej badania archeologiczne. Kolejne prace remontowe i restauratorskie przy budowlach wykonano w lata 70. XX w., 1982-91 i 2002-3.

Opis

Zespół kościoła par., zajmuje wnętrze nieregularnej działki, która jest położona w pn.-zach. części wsi, przy drodze do Jędrzejowa. Jego elementami to: barokowa świątynia (o zrębach romańskich i gotyckich), późnobarokowa dzwonnica, dawny cmentarz przykościelny i mur cmentarny z bramkami.

Dzwonnicę dostawiono do murów cmentarza i ustawiono na pd.-wsch. kościoła. Jest to kwadratowa, dwukondygnacyjna budowla z bramą przelotową w przyziemiu. Wymurowana została z kamienia i częściowo wytynkowana. Nakryto ją wieżowym hełmem łamanym o wygiętych narożach z iglicą. Jednoosiowe elewacje obiektu rozczłonowano poziomymi gzymsami i pilastrami po bokach; otwory ujęto w kamienne ramy. Od pd. dobudowano do niej niską, prostokątną kostnicę, wymurowaną z kamienia, otynkowaną i nakrytą dachem pulpitowym.

Zabytek dostępny. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu z proboszczem.

Opr. Łukasz Piotr Młynarski, OT NID w Kielcach, 12-05-2016 r.

Rodzaj: dzwonnica

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_26_BL.19352, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_26_BL.1354