Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kaplica pw. Matki Boskiej Pocieszenia - Zabytek.pl

kaplica pw. Matki Boskiej Pocieszenia


kaplica poł. XIX w. Kielce

Adres
Kielce

Lokalizacja
woj. świętokrzyskie, pow. Kielce, gm. Kielce

Skromna kaplica jest jednym z nielicznych zachowanych drewnianych obiektów sakralnych na terenie kielecczyzny.

Charakteryzuje się dobrymi proporcjami bryły i stosownym użyciem tradycyjnych materiałów. 

Historia

W XIX w. rządowa wieś Dąbrowa należała do kieleckiej parafii katedralnej. Z inicjatywy ks. Józefa Ćwiklińskiego (ur. 1817 r., zm. 1894 r., który odegrał znaczącą rolę w działalności społecznej i dobroczynnej kościoła kieleckiego) mieszkańcy Dąbrowy w II poł. XIX w. wybudowali w swojej miejscowości drewnianą kaplicę pw. Matki Boskiej Pocieszenia. Kiedy w kwietniu 1918 r. erygowano parafię w pobliskim Masłowie, wieś Dąbrowa została do niej przyłączona. Mieszkańcy wsi nie chcieli jednak należeć do tej parafii, dlatego od 1923 r. w kaplicy posługę pełnił delegat z kościoła św. Wojciecha w Kielcach. W latach 70. XX w. przeprowadzono remont więźby dachowej, zamontowano odpowietrzniki, wymieniono stolarkę okienną i dokonano szeregu innych drobnych napraw. Samodzielna parafia w Dąbrowie - pw. NMP Matki Kościoła - została erygowana przez bp Stanisława Szymeckiego w 1981 r. Do budowy nowego murowanego kościoła według projektu arch. Zygmunta Kumora, przystąpiono już na początku 1982 r. W czasie tych prac rozebrano również znaczną część starego drewnianego ogrodzenia przy kaplicy, aby ogrodzić cały teren parafii. Dnia 2 października 1988 r. została odprawiona pierwsza Msza Święta w murach nowego kościoła pw. NMP Matki Kościoła. Po wybudowaniu nowej świątyni, stara drewniana kaplica została wyremontowana i pokryta nowym gontem. Obecnie spełnia funkcję kaplicy przedpogrzebowej.

Opis

Kaplica położona jest obecnie na obrzeżu Kielc, po stronie zachodniej trasy wylotowej do Warszawy, na płaskim terenie. Szereg starych lip wyznacza granicę dawnego placu wokół starej świątyni. Po stronie pn.-wsch. stoi nowy, murowany kościół parafialny pw. NMP Matki Kościoła oraz współczesna plebania. Drewniana kaplica o konstrukcji zrębowej na podmurówce kamiennej jest budowlą orientowaną, jednonawową. Dach jest tu krokwiowo-belkowy, dwuspadowy, nad prezbiterium i zakrystią przechodzący w trójpołaciowy, a wszystkie pobite są gontem. Góruje nad nimi sześcioboczna wieżyczka sygnaturki z cebulastym, blaszanym hełmem. Świątynia składa się z prostokątnej nawy, do której przylega niewyodrębnione w bryle, trójbocznie zamknięte prezbiterium oraz dwie prostokątne przybudówki: od zach. kruchta, a od pn. zakrystia. Zewnętrzne ściany szalowane są pionowo deskami z listwowaniem, na szczytach deski ułożone na styk w jodełkę, zwieńczone wąskim gzymsem podokapowym. Elewacja frontowa, z kruchtą przysłania prawie całą ścianę szczytową nawy. Wnętrza nawy, prezbiterium i zakrystii zostały otynkowane. Nad nawą i prezbiterium płaski sufit ozdobiony rozetką, ściany do wysokości parapetów okiennych obite płytami pilśniowymi, górą zwieńczone profilowanym gzymsem. Od zachodu znajduje się otwarta na nawę kruchta, na parterze której trzy przejścia wydzielono parą słupów; na piętrze chór muzyczny. Nad nimi pozorne sklepienie zwierciadlane wtopione nieco w sufit nad nawą. W kruchcie na parterze posadzka z płyt piaskowca, dalej podłoga drewniana. W głównym korpusie otwory okienne o wykroju arkadkowym. 

Zabytek dostępny z zewnątrz. 

Oprac. Wioletta Szafarczyk, OT NID w Kielcach, 31.03.2020 r.

Rodzaj: kaplica

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_26_BK.74454, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_26_BK.4162