Zachowany w pierwotnej formie z wyposażeniem XVIII w., poszczycić się może autentyczną rokokową polichromią. W latach 1564-74 tytularnym proboszczem kościoła był Jan Kochanowski. Obiekt znajduje sie na szlaku turystycznym ”Szlak kościołów drewnianych wokół Puszczy Zielonka”. Co roku w kościele odbywają się wielkanocne misteria Męki i Zmartwychwstania Pańskiego.

Historia

Najstarsze wzmianki na temat parafii w Kicinie pochodzą z 1405 r. Parafia należała do poznańskiej kapituły katedralnej, gdzie proboszcz był wybierany przez kanoników. W latach 1564-74 piastował to stanowisko najwybitniejszy poeta polskiego renesansu Jan Kochanowski. Wtedy też zapewne powstał pierwotny kościół parafialny p.w. św. Józefa. Następny pod wezwaniem Wszystkich Świętych został rozebrany w 1749 r. decyzją Józefa Tadeusza Kierskiego, biskupa sufragana poznańskiego, który w jego miejscu w 1751 r. ufundował nowy kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP. Rok później świątynię konsekrowano, podczas ceremonii poświęcono również cztery dzwony: „Józef”, „Nepomucen”, „Stanisław”, „Wawrzyniec”. W 1830 roku przeniesiono cmentarz znajdujący sie wokół kościoła w nowe miejsce. Zniszczona w 1852 roku wieża odbudowana została w 1863. Podczas II wojny światowej w kościele był magazyn. Kościół był wielokrotnie remontowany: w 1902 zmieniono pokrycie dachu z gontu na łupek; w 1903 wymieniono posadzkę; w 1931 wnętrze kościoła ozdobiono nową polichromią. W l. 1966-67 odkryta została pierwotna polichromia, której renowacje wykonał artysta malarz Teodor Szukała. W 1980 wymieniono oszalowanie; w 2004 r. w miejscu starej zakrystii postawiono nową większą; w l. 2008-10 przeprowadzono prace konserwatorskie wewnątrz kościoła. W 1985 roku obok kościoła wybudowano nową dzwonnicę, w której umieszczono trzy dzwony zdjęte z wieży kościelnej.

Opis

Kościół parafialny pw. św. Józefa Oblubieńca NMP wraz z plebanią znajduje się w centrum wsi na dawnym grodzisku stożkowym.

Kościół jest orientowany, wzniesiony na planie prostokąta, z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium, z niższą kruchtą od zachodu, nad którą wznosi się wieża na rzucie kwadratu oraz niewielką kruchtą od południa i zakrystią od północy. Korpus główny kościoła jest nakryty dachem dwuspadowym, prezbiterium wielopołaciowym, a wieża dachem namiotowym. Wszystkie połacie dachu pokryte są łupkiem.

Budowla jest drewniana, konstrukcji zrębowej z wieżą w układzie słupowym. Elewacje oszalowane pionowo deskami z drewna modrzewiowego, posiadają prostokątne otwory okienne zamknięte łukiem odcinkowym w profilowanych obramieniach.

Wnętrze kościoła jednonawowe, nakryte prostym stropem, z fazowaną belka tęczową pokryte jest piękną rokokową polichromią z motywami girland. Rokokowe wyposażenie kościoła obejmuje m in. ołtarz główny z ok. poł. XVIII w. z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1687 r. będący kopią obrazu z Gostynina z 1540 r., ambonę, chrzcielnice i trzy ławki kolatorskie oraz dwa neobarokowe ołtarze boczne. Na uwagę zasługuje zawieszony nad wejściem do zakrystii obraz Matki Boskiej Śnieżnej z ok. 1620-30 r.

Kościół dostępny. Bliższe informacje podane są na stronie internetowej parafii www.parafiakicin.pl

Oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 22-10-2015 r.