relikty architektury, st. 7 - Zabytek.pl
Adres
Kąty Wrocławskie
Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. wrocławski, gm. Kąty Wrocławskie - miasto
Usytuowanie i opis
Stanowisko archeologiczne znajduje się w obrębie Równiny Wrocławskiej, na niewielkim wzniesieniu (dawniej Galgen Berg), po wschodniej stronie drogi z Kątów Wrocławskich do Kilianowa, przy obecnym zjeździe na autostradę A4, ok. 2 km od centrum miasta.
Szubienica jest bardzo zniszczona, zachowała się tylko w części fundamentowej.
Historia
Pierwotny obiekt jest kurhanem kultury unietyckiej z I okresu epoki brązu. Istnieją co najmniej dwie hipotezy dotyczące czasu powstania miejsca straceń. Max Hellmich twierdził, że szubienicę wybudowano ok. 1800 r. z materiałów z rozbiórki murów miejskich, ale nigdy nie była ona wykorzystywana zgodnie z przeznaczeniem. Z kolei według C.G. Orgla, szubienica istniała już w XVI w. (1587), zbudowano ją zaś w czasie wznoszenia murów miejskich. Wprawdzie nic nie wiadomo o skazańcach, którzy stracili na niej życie, jeszcze jednak na pocz. XX w. podczas prac polowych wokół wzniesienia odnajdywano kości ludzkie. Sugeruje to, że szubienica była użytkowana. Obiekt został ostatecznie rozebrany w latach 50. XX wieku.
Stan i wyniki badań
W wyniku badań wykopaliskowych prowadzonych w latach 1998-1999 przez Koło Naukowe Studentów Archeologii Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego ustalono, że szubienica w Kątach Wrocławskich została zbudowana na kurhanie kultury unietyckiej z I okresu epoki brązu. Odkryto pochówek szkieletowy mężczyzny (ok. 50-55 lat), w złym stanie, wraz z wyposażeniem, na które składały się zausznica pierścieniowata i dzbanek - typowe dla kultury unietyckiej. Wzdłuż krawędzi jamy grobowej stwierdzono występowanie kamieni, być może pochodzących z obstawy grobu. Prace wykopaliskowe i poszukiwania archiwalne pozwoliły odtworzyć pierwotny wygląd miejsca straceń. Szubienicę zbudowano z cegieł, w partii przyziemia - z granitu, na planie koła o średnicy wewnętrznej 450 cm. Grubość murów wynosiła 45-60 cm. Założenie składało się z trzech filarów wysokości 2 m, między którymi były rozpięte belki egzekucyjne. Do wnętrza szubienicy prowadziło od strony południowo-zachodniej wąskie wejście, środek był wyłożony otoczakami rzecznymi. W trakcie badań wykopaliskowych odkryto również fragmenty naczyń ceramicznych i szklanych oraz kości zwierzęce.
Zabytek dostępny. Pozostałości szubienicy nie są w żaden sposób oznaczone, w pobliżu nie przebiegają szlaki turystyczne.
Oprac. Donata Trenkler, OT NID we Wrocławiu, 10.09.2014 r.
Rodzaj: inne
Forma ochrony: Rejestr zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_02_AR.25835