Obiekt został zaprojektowany przez Stanisława Tabeńskiego, znanego przede wszystkim z realizacji modernistycznych na Śląsku.

Historia

Budowa kamienicy rozpoczęła się we wrześniu 1936 r., a ukończono ją dokładnie 19 października 1937 r. Została ona wzniesiona dla dr Władysława Kowalskiego. Autorem projektu był Stanisław Tabeński (1890-1977). Obiekt powstał wyłącznie z przeznaczeniem na funkcję mieszkalną. W momencie oddania do użytku w kamienicy znajdowały się trzy mieszkania dwuizbowe, cztery mieszkania czteroizbowe, trzy mieszkania sześcioizbowe, jedno mieszkanie siedmioizbowe, pralnia, kotłownia centralnego ogrzewania, piwnice oraz strych.

Opis

Kamienica jest budynkiem narożnym usytuowanym na ul. Zacisze 1 oraz ul. Wojewódzkiej. Jest to budynek wzniesiony z cegły, tynkowany. Kamienica jest pięciokondygnacyjna, podpiwniczona, przekryta płaskim dachem. Bryła budynku jest prosta, o regularnej i harmonijnej kompozycji, całość osadzona na wysokim cokole, w który wpisane są prostokątne okna zabezpieczone kratą. Poszczególne elewacje pozbawione są wszelkich elementów dekoracyjnych. Narożnik jest cofnięty względem fasad budynku. Wypełniają go narożne okna. Od strony północnej i wschodniej umieszczono po jednym trójpodziałowym oknie z prostokątnym nadślemieniem. Na ostatniej kondygnacji znajdują się prostokątne okna jednopoziomowe, dwudzielne.

Na elewacji północnej, od strony ul. Wojewódzkiej znajduje się sześcioosiowy ryzalit biegnący przez wszystkie kondygnacje. Na piętrach od pierwszego do czwartego mieszczą się rzędy okien trójpodziałowych z prostokątnym nadślemieniem. Na ostatniej kondygnacji znajduje się sześć jednopoziomowych okien dwudzielnych. W elewacji wschodniej wyróżnia się ośmioosiowy ryzalit, profilowany uskokowo. Wypełniają go rzędy okien analogicznych jak w elewacji północnej. Na dwóch środkowych osiach, na drugiej, trzeciej i czwartej kondygnacji znajdują się metalowe balustrady balkonowe. Na czwartej osi umieszczono jednoskrzydłowe drzwi balkonowe połączone z prostokątnym oknem z prostokątnym nadświetlem.

W dolnej partii, na drugiej osi, znajduje główny otwór wejściowy o dwuskrzydłowych, drewnianych drzwiach z nadświetlem. Na każdym jego skrzydle znajduje się rząd kwadratowych przeszkleń. Do drzwi prowadzą kamienne schody. W części przyziemia na szerokości piątej i szóstej osi znajdują się podwójne drzwi prowadzące do garażu.

Obiekt dostępny z zewnątrz.

Oprac. Sabina Rotowska, OT NID w Katowicach, 31-03-2016 r.