Historia

Kościół wybudowany w latach 1670-1675, był początkowo kościołem filialnym (Jurgów należał do Parafii w Łapszach Niżnych). Samodzielna parafia erygowana została w 1776 r. Kościół od czasu powstania był kilkakrotnie przebudowywany. W 1811 r. i 1869 r. został przedłużony w kierunku zach. Obniżono wówczas dachy. W 1881 r. w obrębie placu kościelnego wzniesiono wolno stojącą murowaną dzwonnicę. W 1935 r. dobudowano murowaną zakrystię i kaplicę św. Józefa.

Opis

Kościół usytuowany jest w pn. części wsi, po zach. stronie głównej drogi prowadzącej z Czarnej Góry, na skraju zabudowy wiejskiej. Otoczony jest murowanym, kamiennym ogrodzeniem przykrytym gontowym daszkiem, od frontu z arkadową bramą. Jest to budowla jednonawowa, z węższym prostokątnym prezbiterium, do którego od pn. przylega murowana zakrystia. Przy nawie, od strony pd. kruchta, od strony pn. murowana kaplica. Dach korpusu czterospadowy, nad przybudówkami dachy pulpitowe. W kalenicy dachu wieżyczka na sygnaturkę, z latarnią, o kształcie barokowym. Kościół drewniany, konstrukcji zrębowej, ze ścianami pobitymi gontem. Posadowiony jest na podmurówce wykonanej w postaci ław z kamienia łamanego. Cokół osłonięty gontowymi daszkami okapowymi. Podwaliny korpusu wykonane są z drewna jodłowego, wiązane na węgłach na zamek z zaciosami. Ściany wykonane z belek o przekrojach prostokątnych. Dach kryty jest gontem. Wewnątrz świątyni strop nad nawą płaski, z odcinkami zaskrzynień po bokach i kolebkowym wysklepieniem nad wysokim prospektem organowym. Nad prezbiterium pozorne sklepienie kolebkowe. Kaplica i zakrystia nakryte stropami płaskimi, otynkowanymi. Polichromia ścian i stropów rokokowa, ornamentalno-figuralna wykonana w 1813 r., przemalowana została w latach 1935-1936 przez Kazimierza Piętka. Strop prezbiterium pokryty jest zgeometryzowanymi motywami roślinnymi, obejmującymi umieszczony centralnie obraz Trójcy Świętej. Na ścianie prezbiterium namalowana scena wręczania przez Chrystusa kluczy św. Piotrowi. Na stropie nad nawą podziały kasetonowe z motywami roślinnymi i przedstawienia św. Sebastiana i Matki Bożej z Dzieciątkiem. We wnęce, w pułapie nawy, umieszczona rzeźba św. Michała Archanioła z XVIII w. W partiach zaskrzynień malowane sceny z życia i męki Pana Jezusa. Polichromia kaplicy iluzorystyczna, z podziałami architektonicznymi. Belka tęczowa z XVIII w. profilowana, z rzeźbami Ukrzyżowanego, Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana Ewangelisty. Chór muzyczny wsparty jest na słupach, z balustradą płycinową, polichromowaną. Wyposażenie wnętrza stanowią m.in.: ołtarz główny rokokowy z XVIII w., odnowiony w 1861 r., w ołtarzu XV - wieczna figura Matki Boskiej Różańcowej, po bokach rzeźby świętych biskupów. W zwieńczeniu obraz św. Sebastiana z XVIII w. Ołtarz boczny lewy z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem w otoczeniu św. Józef i św. Joachim. Ołtarz boczny prawy z rzeźbą św. Mikołaja, po bokach rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Karola Boromeusza. Ołtarz w kaplicy św. Józefa barokowo-ludowy z XIX w. Ambona rokokowa z XVIII w. ozdobiona plakietkami z ornamentem roślinnym.

Obiekt dostępny z zewnątrz, wewnątrz podczas Mszy Św.

Oprac. Olga Dyba OT NID w Krakowie, 25-04-2015