Przykład niewielkiego kościoła wiejskiego, łączącego cechy gotyku i renesansu.

Historia

Obiekt wybudowany w 1574 r. Gruntownie odremontowany w ostatnich latach.

Opis

Kościół usytuowany na południowo-wschodnich peryferiach wsi, w oddaleniu od jej zabudowy. Otoczony przez cmentarz. Utrzymany w stylu późnogotyckim z elementami renesansu, orientowany, niewielki obiekt typu salowego, murowany z kamienia łamanego i cegły. Zwarta bryła złożona z dwuprzęsłowej nawy z niewydzielonym prezbiterium, oparta na planie prostokąta, zwieńczona wysokim dachem dwuspadowym, krytym łupkiem. Na kalenicy dachu nawy ośmioboczna, również opierzona łupkiem sygnaturka z iglicowym hełmem. Od północy do korpusu dostawiony wydłużony aneks równy jego długości, mieszczący m.in. zakrystię i nakryty przedłużoną północną połacią dachu kościoła. Elewacje tynkowane. Od zachodu otwór głównego wejścia, ujęty w prosty piaskowcowy portal zamknięty łagodnym łukiem ostrym. Wejście aneksu opracowane podobnie, zamknięte półkoliście. Otwory okienne wydłużone, wąskie, umieszczone w górnej części ścian, zamknięte półkoliście, oprawne w piaskowcowe opaski i osadzone w rozglifionych ościeżach. Wewnątrz sklepienia kolebkowe z lunetami oraz drewnianej konstrukcji empory, wsparte na słupach o skręconym trzonie. Na wyposażeniu barokowy ołtarz główny z 2 ćw. XVII w., ambona z lat 1654-68 i prospekt organowy z XVIII w. Otaczający budowlę cmentarz ogrodzony kamiennym murem.

Kościół zamknięty, użytkowany sporadycznie. Informacja w parafii.

Oprac. Piotr Roczek, 27.05.2015 r.