Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych


kościół 1740 r. Jeżewo

Adres
Jeżewo

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. gostyński, gm. Borek Wielkopolski - obszar wiejski

Kościół p.w.Wszystkich Świętych w Jeżewie zbudowany w ok.1740 r.przez Jana Rydzyńskiego jest przykładem drewnianej świątyni, o zdwojonej konstrukcji ścian, jaką posiada kilkadziesiąt innych świątyń w Wielkopolsce.

Wieża o konstrukcji słupowo-ramowej, oszalowana i zwieńczona dachem z cebulastym hełmem z latarnią przylega do niego od zachodu. Wnętrza zdobi barokowe wyposażenie i polichromia z 1927 r. i 1958 r.

Historia

Parafia p.w. Wszystkich Świętych była wzmiankowana po raz pierwszy w źródłach w roku 1427. Pierwszymi plebanami byli Michał, potem Jan. Do parafii należały także wioski Jawory i Wycisłowo. Pierwszy kościół w Jeżewie powstał prawdopodobnie już w XIV wieku. był drewniany, w aktach wzmianka o nim pojawiła się po raz pierwszy w 1422 r. Obecny kościół wzniesiony w 1740 roku z fundacji Jana Rydzyńskiego, właściciela wsi. Konsekrowany przez biskupa Józefa Korytowskiego - sufragana gnieźnieńskiego 30 sierpnia 1789 r. W latach 1829 i 1841 remontowana. W 1927 r. do kruchty podwieżowej dobudowano od południa przedsionek obustronnie oszalowany a wnętrze kościoła ozdobiono dekoracja malarską. W latach 1939-1945 świątyni nie użytkowano. Do roku 1957 r. parafią zarządzali Księża Misjonarze Werbiści, od 1957 r. ksiądz diecezjalny. W 1958 r. kościół otrzymał nową polichromię, projektowaną i wykonaną przez malarza Grzeszczaka z Poznania. W latach 2008-2009 przeprowadzono kompleksowe prace remontowo-konserwatorskie.

Opis

Kościół p.w. Wszystkich Świętych w Jeżewie jest świątynią drewnianą, orientowaną, jednonawową salową z niższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie, z parą symetrycznie usytuowanych kaplic zamkniętych trójbocznie od północy i południa. Do korpusu nawy od zachodu dostawiona wieża konstrukcji słupowo-ramowej zwieńczona hełmem cebulastym z latarnią, o dwóch uskokowych kondygnacjach oddzielonych daszkiem. Od strony południowo wschodniej znajduje się niewielka zakrystia nakryta dachem pulpitowym. Kościół posiada zdwojoną konstrukcję ścian polegającą na zewnętrznym ujęciu wieńca płazów drewnianych konstrukcja szkieletową podtrzymującą więźbę dachową. Zewnętrzną konstrukcję szkieletową pozostawiono bez wypełnienia a następnie oszalowano ustawionymi pionowo deskami. Kościół przykrywa dach jednokalenicowy typowy dla regionu wielkopolskiego z wystawioną pośrodku dachu sygnaturką. Nad kaplicami dachy dwuspadowe. Wewnątrz strop płaski wspólny dla nawy i prezbiterium z polichromią z 1958 r., autorstwa artysty Grzeszczaka. Chór muzyczny wsparty na sześciu słupach z wystawką w części środkowej. Na uwagę zasługuje jednolite barokowe wyposażenie kościoła. Późnobarokowy ołtarz główny pochodzi z ok. połowy XVIII wieku, posiada w retabulum obraz „Wszystkich Świętych”, malowany przez Wojciecha Budzyńskiego w 1746 roku. Ołtarz boczny w kaplicy północnej pierwotnie zdobiła rzeźba Pieta (prawdopodobnie była to znana XIV-wieczna „Pieta Jeżewska”, która po II wojnie światowej trafiła do Muzeum Archidiecezjalnego w Poznaniu). Obecnie w retabulum ołtarza znajduje się obraz o takiej samej tematyce, pochodzący z połowy XIX wieku. W zwieńczeniu umieszczono obraz „Św. Franciszek z Asyżu” z I połowy XVIII wieku, po bokach stoją późnobarokowe rzeźby św. Wojciecha i św. Jana Nepomucena. Ołtarz boczny z kaplicy południowej zawiera późnobarokowy obraz „Św. Benon”, w zwieńczeniu wizerunek św. Mikołaja z około 1740 roku wzbogacony o dwie flankujące go rzeźby św. Barbary i św. Katarzyny. Ambona barokowa z rzeźbą Mojżesza na daszku, chrzcielnica barokowa w kształcie serca Jezusa oraz kropielnica w kształcie kielicha z ornamentem geometrycznym z XVI w. Konfesjonały pochodzą z 1870 roku. Zadrzewiony teren dawnego cmentarza przykościelnego otacza murowane ogrodzenie z bramą i bramkami. Po południowej stronie kościoła znajduje się dzwonnica, zbudowana przez dziedzica Jeżewa w 1832 roku. Drewniana, konstrukcji słupowej, kwadratowa, nakryta dwuspadowym daszkiem gontowym. Ne jednej z belek znajduje się data 1832 i inicjały F.G. Do roku 1939 parafia posiadała trzy dzwony, które również zostały zrabowane przez Niemców. Obecnie w parafii jest tylko jeden dzwon i sygnaturka.

Zabytek dostępny dla zwiedzających. Bliższe informacje na temat parafii znajdują się na stronie www.jezewo.powiatgostyn.pl

Oprac. Beata Marzęta, OT NID w Poznaniu, 27-10-2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.156437, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.45193