Rundbogenstil). Jednym z nich jest kościół w Jasienicy Górnej. W otaczający go mur wmontowane są interesujące renesansowe epitafia.

Historia

Pierwsze wzmianki o kościele w Jasienicy Górnej pochodzą z pocz. XIV w. Obecny został zbudowany w latach 1835-1836. Jego forma wskazuje na Karla Friedricha Schinkla jako autora projektu lub nadzorującego jego powstanie.

Opis

Kościół położony jest w centrum przygranicznej wsi o układzie ulicowym. Powstał na miejscu poprzedniej świątyni otoczonej cmentarzem i kamiennym ogrodzeniem z kapliczkami. Neoromański kościół reprezentuje nurt Rundbogenstil i posiada cechy typowe dla jednowieżowych kościołów Schinkla z latach 20-30. XIX w. Zbudowany jest z cegły na planie prostokąta z prezbiterium zamkniętym absydą, od zach. dostawiona jest kwadratowa wieża poprzedzona kruchtą. Otynkowane, pokryte boniowaniem elewacje podzielone są gzymsami; otwory okienne i drzwiowe zamknięte są łukiem. Wnętrze zdobione jest architektoniczną dekoracją sztukatorską i historyzującymi malowidłami. Ołtarze: główny św. Mikołaja, boczne św. Katarzyny i Matki Bożej z Dzieciątkiem, oraz ambona pochodzą z czasu budowy kościoła. W murowane ogrodzenie wmontowane są 4 renesansowe kamienne epitafia figuralne. Dwa przedstawiają rycerzy z rodu Schweinischen (realistyczne ujęcie postaci odbiega od uproszczonych form stosowanych w plastyce nagrobnej w tym czasie). Kolejne poświęcone są kobiecie z rodu Nimptsch (z 2 herbami) i dziewczynce z herbem v. Schweinischen. W linii muru znajduje się także grobowiec rodziny Lorenz, niestety pozbawiony płyt inskrypcyjnych.

Kościół jest użytkowany, dostępny. Podlega Parafii św. Marcina Biskupa w Ratnowicach.

Oprac. Joanna Szot, OT NID w Opolu, 1.10.2014 r.