Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

cerkiew greckokatolicka, ob. kościół rzymskokatolicki pw. św. Stanisława - Zabytek.pl

cerkiew greckokatolicka, ob. kościół rzymskokatolicki pw. św. Stanisława


cerkiew XVII w. Jarczów

Adres
Jarczów

Lokalizacja
woj. lubelskie, pow. tomaszowski, gm. Jarczów

Jedna z najstarszych cerkwi na Lubelszczyźnie, sięgająca swoją genezą XVII w., prezentująca rzadki przykład cerkwi z dzwonnicą nad babińcem.

Historia

Pierwsza wzmianka o cerkwi Jarczowie (d. Konwica) pochodzi z 1531 roku. Wieś należała początkowo do Jarczowskich, a następnie do Kurdwanowskich. Obecna cerkiew zapewne przebudowana z wcześniejszej (siedemnastowiecznej) lub wzniesiona na nowo za czasów Maurycego Kurdwanowskiego, w chwili lokacji miejskiej w 1755 r. W 1870 r. zamieniona na prawosławną, przebudowana na przełomie XIX i XX w. (być może wówczas umieszczono nad babińcem pierwotnie wolno stojącą dzwonnicę), funkcjonowała jako filialna parafii w Chodywańcach. W 1921 r. rekoncyliowana i zamieniona na kościół rzymskokatolicki. W 1947 r. ustanowiona została parafia w Jarczowie (przeniesiona z Chodywaniec). Kolejne remonty cerkwi przeprowadzano w latach: 1951, 1963 oraz kompleksowy w l. 2005-2006.

Opis

Cerkiew usytuowana w środkowej części osady, na wschód od rynku. Orientowana. Wzniesiona na trójdzielnym planie składającym się z bardzo szerokiej, prostokątnej nawy, na przedłużeniu której umieszczone dwie niewielkie zakrystie przylegające do boków trójbocznie zamkniętego prezbiterium. Od zachodu do nawy przylega kwadratowy babiniec, nad którym umieszczona (zapewne wtórnie) dzwonnica. Cerkiew drewniana, zbudowana w konstrukcji wieńcowej z bali zwęgłowanych na obłap z krytym czopem i ostatkami różnej długości. Podwalina dębowa, ułożona na nowszej (pocz. XX w.) ceglanej podmurówce. Nawa i prezbiterium nakryte sklepieniami kolebkowymi, w babińcu strop. Pomiędzy nawą a prezbiterium arkada z profilowaną belką tęczową; od zachodu chór muzyczny na dwóch słupach. Dzwonnica nad babińcem konstrukcji słupowej, z arkadową galeryjką w górnej strefie, częściowo nadwieszona od zachodu i wsparta na omieczowanych słupach (poprzednio w całości zaszalowana). Elewacje nawy i prezbiterium w górnej części obite gontem (dzwonnicy ozdobnie oszalowane), dolna partia nakryta szerokim zadaszeniem, opartym na wysuniętych końcach belek. Poszczególne człony budowli nakryte odrębnymi dachami pobitymi gontem: nad nawą dach dwuspadowy, nad babińcem-dzwonnicą trójspadowy, nad prezbiterium dwuspadowy, zamknięty trójbocznie - wszystkie z wydatnymi okapami fasetowo podszalowanymi. Na kalenicy nawy wieżyczka na sygnaturkę nakryta cebulastym hełmem, nad dzwonnicą cebulasta bania. Otwory okienne prostokątne, czterokwaterowe; drzwi zewnętrzne jednoskrzydłowe, deskowe (dawne i współczesne), z zawiasami i zamkami kowalskiej roboty. Wewnątrz wyposażenie z XIX/XX w.

Obiekt dostępny dla zwiedzających częściowo.

Oprac. Bożena Stanek-Lebioda, OT NID w Lublinie, 11-12-2015 r.

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Daniel Knap.

Rodzaj: cerkiew

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_06_BK.4972, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_06_BK.325550