Historia

Kościół wybudowany w 1785 r. dla ewangelików, którzy w Jarantowicach stanowili znaczną większość mieszkańców. Świątynia była przez nich użytkowana do 1945 roku. Po II wojnie światowej budynek był wykorzystywany w celach magazynowych. W 1960 r. został wyremontowany i przeznaczony na salę gimnastyczną szkoły. Funkcje sakralne przywrócono w 1989 r., kiedy to kościół stał się filią parafii p.w. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Wąbrzeźnie. Kolejny remont miał miejsce na początku XXI w., w 2006 r. kościół ponownie oddano do użytku.

Opis

Kościół na planie prostokąta, orientowany, wzniesiony z drewna, o konstrukcji wieńcowo-zrębowej. Wnętrze jednoprzestrzenne, z wyodrębnionym przedsionkiem i pomieszczeniem, które wcześniej pełniło funkcję zakrystii. Między przedsionkiem a dawną zakrystią wzniesiona czteroboczna wieżyczka. Budynek nakryty dwuspadowym dachem – strzechą z trzciny i słomy. Wieżyczkę nakryto ośmiobocznym dachem namiotowym. We wnętrzu kościoła występuje pozorne sklepienie kolebkowe, w pozostałych pomieszczeniach widoczny strop belkowy nagi.

Dostęp do zabytku ograniczony. Kościół dostępny podczas nabożeństw niedzielnych i świąt lub po wcześniejszym umówieniu się (informacje znajdują się w gablocie w pobliżu kościoła).

Oprac. Klaudia Orłowska, OT NID w Toruniu, 28.11.2018 r.