Historia

Kościół został wybudowany ok. roku 1585 z fundacji rodziny Frankenbergów (pierwszych znanych z nazwiska właścicieli wsi – będącej w ich posiadaniu do pocz. XVIII w.), pierwotnie należąc do ewangelików. Od 1960 roku pełni funcję filii parafii rzymskokatolickiej Nawiedzenia NMP w Polanowicach. W 2 poł. XX w. usunięto część oryginalnego wyposażenia oraz odsłonięto polichromie z kartuszami herbowymi w części prezbiterialnej. Na pocz. lat 90. wymieniono poszycie dachu.

Opis

Kościół jest obiektem orientowanym, położonym we wschodniej części wsi, tuż przy rozwidleniu dróg z Brun w kierunku Proślic i Skałagów. Leży na terenie dawnego zespołu dworsko-folwarcznego, w obrębie parku dworskiego w jego pn.-zach. części. Otoczony jest niewielkim cmentarzem i ogrodzony murowano-drewnianym ogrodzeniem. Rzut kościoła złożony jest z nawy na planie prostokąta, węższego zamkniętego trójbocznie prezbiterium, prostokątnej zakrystii, przylegającej do jego północnej ściany oraz dostawionej od zachodu wieży na rzucie żbliżonym do kwadratu. Jest to obiekt drewniany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej na ceglanej podmurówce, z wieżą w konstrukcji słupowej, której ściany zwężające się ku górze swoją wysokością sięgają kalenicy dachu. Po pn.-zach. stronie wieży umiejscowiono niewielki aneks, pełniący rolę składzika. Korpus kościoła nakryty jest jednolitym, wspólnym dla nawy i prezbiterium, dachem dwuspadowym ukształtowanym od wschodu w sposób odpowiadający poligonalnemu układowi ścian prezbiterium, tworząc nad nim wydatny okap. Wieżę zwieńczono ośmiobocznym dachem ostrosłupowym, krytym podobnie jak dach siodłowy – gontem. Ściany zewnętrzne świątyni oszalowane są deskami w układzie pionowym, z listwami na styku. Wnętrze nawy doświetlają niewielkie, zamknięte prosto okienka; w prezbiterium, na każdym z jego boków – prostokątne okno. W górnej kondygnacji wieży umieszczono otwory dzwonowe, przesłonięte drewnianymi żaluzjami. Wnętrze kościoła nakryte zostało płaskim stropem drewnianym z deskowym, olistwowanym pułapem. Na granicy nawy i prezbiterium znajdują się ozdobione dekoracyjnie wycinaną listwą – narożniki tęczy. W zachodniej części nawy znajduje się drewniany chór muzyczny, wsparty na dwóch kwadratowych słupach, z wybrzuszonym występem na osi i deskowym parapetem; przechodzący w empory przy ścianach pd. i pn. Spośród zachowanego w większości wyposażenia kościoła, należy wymienić m.in.: regencyjny ołtarz główny oraz klasycystyczno-ludowe organy z przełomu XVIII/XIX w.

Z zewnątrz ogólnodostępny.

Oprac. Katarzyna Latocha, OT NID w Opolu, 27-06-2018 r.