Budowę zainicjował 23 lutego 1946 roku proboszcz ks. Józef Moniuszko. Wznoszenie fundamentów zostało rozpoczęte 28 sierpnia 1948 r., a 14 listopada tegoż roku ks. prał. Henryk Humnicki, wikariusz kapitulny Diecezji Pińskiej, poświęcił kamień węgielny. Jednak wkrótce budowę przerwano. Prace wznowiono 14 września 1957 r., staraniem proboszcza ks. Ignacego Wierobieja. W dniu 2 września 1963 r. poświęcił on prezbiterium i odprawił pierwsze nabożeństwo. Wznoszenie gmachu obecnej świątyni zakończono 27 listopada 1965r.

W bocznych absydach umieszczono dwa drewniane ołtarze ze starego kościoła, wykonane przez miejscowych stolarzy w roku 1944, zaprojektowane i przyozdobione rzeźbami przez p. Franciszka Połoza. W jednym bocznym ołtarzu znajduje się drewniana figura Niepokalanego poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W drugim bocznym ołtarzu znajduje się figura św. Antoniego.

Po 1970 roku zostały wstawione w oknach witraże oraz została wykonana w 1977 roku mozaika w absydzie świątyni, według projektu prof. Wiktora Zina z Krakowa. Zakupiono też w 1975 r. 28 głosowe organy ze zrujnowanego kościoła Ewangelicko – Augsburskiego w Jedlinie Zdroju. Instrument pochodzi z wrocławskiej pracowni firmy „Schlag und Schohne” i został wykonany na przełomie XIX i XX wieku. W 1999 r. odnowiono zewnętrzną elewację kościoła. W latach 2005 – 2007 trwało wykonanie polichromii na ścianach i suficie kościoła przez artystę malarza Jerzego Pasternaka z Krakowa, przedstawiająca sceny biblijne oraz historyczne – odnalezienie Relikwii Drzewa Krzyża Św. przez św. Helenę i chrzest Polski. W 2008 r. ukończono malowanie polichromii, a w 2009 r. osuszono fundamenty kościoła i obłożono je kamieniem z Macedonii.