Portal dworu ma wartości artystyczne, jest reprezentatywny dla renesansu włoskiej proweniencji.

Historia

W Gorzanowie przed poł. XIV w. wykształciły się trzy posiadłości - zamkowe oraz włości należące do rodzin von Ratschinów i von Moschenów. We wszystkich tych dobrach zbudowano dwory. Dwór w posiadłości Moschenów zwany obecnie Muszyn został wzniesiony w 1574 roku. Spłonął wraz z folwarkiem w roku 1617. W 1622 r. rodzina von Moschenów utraciła swą posiadłość za sprzyjanie protestantyzmowi. Dobra zostały odebrane przez cesarską komisję konfiskacyjną, sprzedane w latach 1623-1624 baronom von und zu Annebergom i dołączone do gorzanowskich dóbr zamkowych. Dwór Muszyn przestał być szlachecką siedzibą i stał się budynkiem mieszkalnym na terenie folwarku. Remontowano go tylko w niezbędnym zakresie, jak np. w 1821 roku. Wówczas częściowo przekształcono wnętrza i sklepieniem żaglastym z gurtami nakryto lokalności we wsch. części przyziemia. Wzniesiono wysoki, czterospadowy dach. W elewacji frontowej zmieniono układ otworów i wykonano bardzo oszczędny wystrój elewacji złożony m.in. z neoklasycystycznych gzymsów nadokiennych. Zachowano kamienne portale zewnętrzne i renesansowe sklepienia. Po 1945 r. budynek był remontowany.

Opis

Dwór Muszyn usytuowany jest na pd. od zespołu pałacowego w Gorzanowie, po zach. stronie Nysy. Stoi w pn. części folwarku. Założony jest na planie prostokąta, z przelotową sienią, rozdzielającą boczne człony o układzie dwu- i trzytraktowym. Dwukondygnacjowy dwór nakryty jest wysokim, czterospadowym dachem. Ma w elewacji frontowej regularnie rozmieszczone otwory, nad którymi znajdują się profilowane gzymsy nadokienne. W centrum elewacji frontowej znajduje się kamienny, renesansowy portal zdobiony przemiennie ułożonymi medalionami z rozetami i płycinami z boniami. W górnej części nadproża portalu wyryta jest data 1574. Nad portalem znajduje się profilowany gzyms. Zupełnie inny formalnie portal ujmuje wejście w tylnej elewacji dworu. Jest kamienny ze sfazowanym narożem zakończonym zaciosami, ma cechy późnego gotyku. Piwnice dworu nakryte są kamienną kolebką, a sień w przyziemiu i lokalności po jej zach. stronie - renesansowymi sklepieniami, kolebkowo-krzyżowymi z wyciągniętymi szwami sklepiennymi. Szwy te i „drutowa” dekoracja tworzą na sklepieniach układ inspirowany formami późnogotyckich sklepień sieciowych. Także pod wpływem późnego gotyku umieszczone są na skrzyżowaniach „drutowej” dekoracji sklepień koliste rozety przypominające sklepienne zworniki. Wnętrza po wsch. stronie sieni nakryte są sklepieniami żaglastymi z gurtami. W portalach zachowane są zewnętrzne, drewniane, opierzone drzwi.

Własność prywatna, obiekt dostępny z zewnątrz. Możliwość zwiedzania wnętrza dopiero po umówieniu się.

oprac. Iwona Rybka-Ceglecka, OT NID we Wrocławiu, 2-07-2015 r.