Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół filialny pw. św. Mikołaja - Zabytek.pl

kościół filialny pw. św. Mikołaja


kościół data nieznana Goła

Adres
Goła, 67

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. oleski, gm. Gorzów Śląski - obszar wiejski

Kościół w Gołej jest jednym z siedemnastu kościołów drewnianych w powiecie oleskim i jednym z niemal siedemdziesięciu w woj.

opolskim, objętych Szlakiem Drewnianej Architektury Sakralnej. Pochodzące w większości z XVII i XVIII w. świątynie są nierozerwalnie związane z krajobrazem wsi opolskiej. Jako najstarsze przykłady budownictwa drewnianego są jednymi z najcenniejszych elementów dziedzictwa kulturowego regionu.

Historia

Historia kościoła nie jest dokładnie rozpoznana. Po raz pierwszy świątynia wzmiankowana była w 1353 r., za czas powstania obecnego kościoła przyjmuje się przełom XVII i XVIII wieku. W 1684 r. Rozyna Maria Kuschenbohr ufundowała dzwon kościelny, odlany przez Zygmunta Götza we Wrocławiu. Jest więc prawdopodobne, że kościół powstał przed rokiem 1684, a w późniejszym czasie został przebudowany. W drugiej połowie XX w. wygląd zewnętrzny kościoła uległ zmianie - ściany zostały oszalowane pionowymi deskami, zabudowano otwarte do tej pory wejście na lożę kolatorską nad zakrystią oraz obniżono kryjący ją dach. Wnętrze pokryto boazerią. W 2004 r. kościół został odnowiony. Kościół filialny pw. św. Mikołaja i Matki Bożej Częstochowskiej należy obecnie do parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zdziechowicach, utworzonej w 1677 r.

Opis

Kościół znajduje się w środkowej części wsi, przy rozwidleniu dróg. Dawniej otoczony był cmentarzem, z którego zachowały się pojedyncze groby. Orientowany, z niemal kwadratową nawą, trójkątnie zamknięte prezbiterium i zakrystią od strony północnej. Od strony zachodniej do nawy przylega wieża na planie kwadratu, od północy - niewielka kruchta. Świątynia drewniana, o ścianach w konstrukcji zrębowej i wieży w konstrukcji słupowej, oszalowanej pionowymi deskami. Dachy dwuspadowe, kryte gontem. Dach nad prezbiterium niższy, zamknięty trójbocznie, z przedłużoną północną połacią obejmującą także zakrystię. Wieża, o lekko zwężających się ścianach, kryta jest ośmiobocznym dachem osadzonym na wysokości kalenicy nawy. Ponad zadaszeniem, ośmioboczna wieżyczka kryta hełmem obitym blachą, z gałką i krzyżem w zwieńczeniu. Do kościoła prowadzą wejścia w przyziemiu wieży, w północnej ścianie nawy oraz przez zakrystię, nad którą znajduje się dostępne schodami wejście do loży kolatorskiej, otwartej do wnętrza prezbiterium prostokątnym otworem. Chór dostępny schodami przy północnej ścianie kruchty, wsparty na sześciu słupach. Nad nawą i zakrystią stropy belkowe, z pułapem deskowym, nad prezbiterium pozorne sklepienie kolebkowe. Zabytkowe wyposażenie kościoła składa się z barokowych, architektonicznych ołtarzy: głównego i bocznych, ambony z 1 poł. XVIII w. z rzeźbami ewangelistów oraz obrazów i Drogi Krzyżowej o charakterze ludowym. W przyziemiu wieży znajduje się inskrypcyjna płyta nagrobna Hansa von Kuschenbohra, zmarłego w 1684 r.

Dostęp do zabytku ograniczony. Możliwość zwiedzania wnętrza po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Oprac. Ewa Kalbarczyk-Klak, NID OT/Opole, 30.07.2014 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.18936, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.17267