Historia

1219 r. - wzmianka o pierwszym kościele w Gogołowie.

XV w. - budowa kościoła.

1538 r. - rozbudowa z fundacji rodu von Nostitz (kaplica pd.).

XVIII w. - barokizacja (przybudówka od pd. przy nawie i kaplicy).

1877 r. - remont.

1959 r. - remont.

1964 r. - remont.

2012/2013 r. - pożar wnętrza i remont świątyni.

Opis

Kościół znajduje się na niewielkim wzniesieniu we wsch. części wsi, przy drodze prowadzącej z przełęczy Tąpadła do Świdnicy.

Pierwszy romański kościół wzmiankowano w tej wsi w 1219 r. Obecny, gotycki, wzniesiono w XV w. Został rozbudowany z fundacji rodu von Nostitz w 1538 r., dodano wówczas kaplicę pd. Był barokizowany w XVIII w., kiedy to dodano przybudówkę od pd. przy nawie i kaplicy. Remonty przechodził w 1877 r., 1959 r. i 1964 r. Pożar wnętrza w 2012 r. nie spowodował większych strat. Kościół wyremontowano w 2013 r.

Świątynia jednonawowa, zbudowana na rzucie prostokąta. Nawa kryta stropem drewnianym, wspartym na dwóch podciągach. Do nawy przylega od wsch. prostokątne prezbiterium sklepione krzyżowo. Do prezbiterium od pn. przylega zakrystia kryta kolebką. Od pd. do nawy przylega kaplica, którą dostawiono w 1538 r. Jest ona otwarta na wnętrze półkolistymi arkadami. Od pd. przy nawie i kaplicy znajduje się przybudówka, powstała w XVIII w., natomiast od zach. kruchta. Łuk tęczowy późnogotycki. Do zakrystii prowadzi kamienny portal.

Kościół nakryty jest dachem dwuspadowym, pobitym blachą. Nad nawą znajduje się ośmioboczna sygnaturka z iglicą.

Na wyposażenie składa się późnobarokowy ołtarz główny z obrazem św. Marcina, późnorenesansowy ołtarz boczny, późnogotycka Madonna z Dzieciątkiem. Ponadto ambona, ołtarz i renesansowe epitafia.

Z kościołem sąsiaduje dawny cmentarz (obecnie nieużytkowany), otoczony kamiennym murem z bramką.

Kościół zazwyczaj zamknięty, możliwość oglądania z zewnątrz bez ograniczeń, wewnątrz przed i po mszy św.

Oprac. Krzysztof Czartoryski, OT NID we Wrocławiu, 29.01.2015 r.