Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca


kościół 3. ćw. XIII w. Głuchołazy

Adres
Głuchołazy, Kościelna 1

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. nyski, gm. Głuchołazy - miasto

W barokowym kościele zachowano fragment XIII-w.ściany zach.i portal o romańsko-gotyckich cechach, z charakterystycznymi maskami.

Wewnątrz znajduje się bogate wyposażenie w postaci barokowych ołtarzy oraz obraz z warsztatu Michaela Willmanna. Całość wieńczą hełmy wież projektu Hansa Poelziga.

Historia

Barokowy kościół powstał w latach 1729-1731. W budowie wykorzystano część zachodniej elewacji poprzedniego, romańsko-gotyckiego kościoła. Autorem projektu był przypuszczalnie Johann I. Töpper, znany m.in. z kościołów w Głubczycach, Prudniku, Śmiczu i Ścinawie Nyskiej.

Opis

Kościół parafialny ulokowano we wsch. części średniowiecznego miasta, w oddaleniu od rynku o jeden blok zabudowy. Wymurowano go z cegły, wykorzystując część zach. ściany z kamienia łamanego. Ta najstarsza część to pozostałość typowego dla romanizmu masywu dwuwieżowego. Zachowały się w nim 4 okienka strzelnicze oraz pojedyncze okna w kamiennych oprawach. Portal główny o cechach romańsko-gotyckich: uskokowy, z ostrołukową, profilowaną archiwoltą; kolumny w ościeżach zwieńczone głowicami, na których umieszczono maski - jak przyjęto uważać - przedstawiające twarze zakonników. Trójnawowy korpus z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Od płd. przylega niewielka kruchta. Kościół zamknięty jest dwuspadowo. Wieże są nadbudowane i zamknięte hełmami, łącząca je ściana jest podwyższona. Nad barokowym wnętrzem rozpięte jest sklepienie kolebkowe o stiukowej ramowej dekoracji. Nawa główna otwarta arkadami na nawy boczne z emporami na górnej kondygnacji. Na łuku ściany tęczowej łacińska inskrypcja kryjąca datę fundacji kościoła (tzw. chronostych). Neobarokowy ołtarz główny powstał w 1921 r. Pozostałe zabytkowe wyposażenie kościoła pochodzi z XVIII w. W kościele znajduje się aż 8 barokowych ołtarzy bocznych. W jednym z nich, pw. Matki Bożej Bolesnej, znajduje się barokowy obraz Opłakiwanie Chrystusa (kon. XVII w.). Jest to kopia obrazu Van Dycka wykonana w warsztacie Michaela Willmanna.

Kościół jest użytkowany, dostępny.

Oprac. Joanna Szot, OT NID w Opolu, 23.09.2014 r.

 

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.17656, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.16442