zespół klasztorny Franciszkanów - Zabytek.pl
Adres
Głubczyce
Lokalizacja
woj. opolskie, pow. głubczycki, gm. Głubczyce - miasto
Ponadto w kościele znajduje się jednolite wyposażenie wykonane (XVIII w.) przez Antoniego Oestereicha z obrazami Józefa Havelki z Brna.
Historia
Pierwszy, drewniany klasztor wraz z kościołem ufundowane zostały przez księcia opawsko-głubczyckiego Jana Pobożnego w 1448 roku. Cały kompleks spłonął podczas pożaru, który miał miejsce w 1476 roku. Ponownie dzięki pomocy finansowej księcia postawiono, tym razem murowany, klasztor wraz z kościołem. Zakonnicy jednak nie cieszyli się długo nowymi budynkami, ponieważ wraz z nadejściem reformacji zostały one przejęte przez protestantów. Dopiero w roku 1667 Franciszkanie odzyskali swoje dobra. Obecny kształt zespół otrzymał w latach 1753-1770 - projekt Jana Innocentego Töppera (autora projektów kościołów w Prudniku, Śmiczu i Głuchołazach), wtedy też wzniesiono przylegający do klasztoru budynek gimnazjum. Wyposażenie kościoła pochodzi głownie z warsztatu Antoniego Oestereicha, a wykonane zostało w latach 1759-67. Podczas remontu w latach 2013-14 przywrócona została barokowa kolorystyka elewacji kościoła oraz klasztoru i gimnazjum.
Opis
Kościół wraz z klasztorem Franciszkanów zbudowany został we wschodniej części miasta, tuż przy linii dawnych murów miejskich (jedna z baszt znajduje się w przyklasztornym ogrodzie), przy dawnej Bramie Grobnickiej. Kościół zbudowany został na planie prostokąta ze znajdującym się od wschodu krótkim, półokrągłym prezbiterium. Od strony południowej przylega do zabudowań klasztornych i jest z nimi skomunikowany. Świątynia jest murowana z cegły, otynkowana z elewacjami wschodnią i północną dekorowanymi narożnymi pilastrami i wydatnym gzymsem koronującym oraz znajdującymi się na dwóch poziomach, zamkniętymi łukiem spłaszczonym z uskokiem otworami okiennymi w tynkowych obramieniach. Elewacja zachodnia jest trójosiowa, dwukondygnacyjna z dekoracją ramową; zwieńczona szczytem z trójkątnym naczółkiem ujętym spływami esownicowymi. Na osi dolnej kondygnacji znajduje się portal, nad którym umieszczono franciszkański emblemat. W osiach bocznych znajdują się, umieszczone w dwóch poziomach otwory okienne. Kościół nakryty jest dachem siodłowym z sygnaturką znajdującą się w części zachodniej przy szczycie. Wnętrze jest otwarte, jednoprzestrzenne z nawą płynnie połączoną z prezbiterium i kaplicami bocznymi (po trzy z każdej strony), ponad którymi znajdują się empory. Po obu stronach prezbiterium znajdują się czworoboczne pomieszczenia (w północnym kaplica Ukrzyżowania, nad którą loża; w południowym zakrystia, nad którą chór zakonny). Nawa i kaplice nakryte są sklepieniami kolebkowymi z lunetami, prezbiterium nakryte jest sklepieniem hemisferycznym. Ściany artykułowane są gierowanymi pilastrami (pojedynczymi w prezbiterium, zwielokrotnionymi w nawie) o bogato dekorowanych kapitelach. W zachodniej części nawy znajduje się, wsparty na trzech filarowych arkadach, chór muzyczny z balustradą o linii wklęsło-wypukłej. Wyposażenie wnętrza pochodzi w zasadniczej części z okresu przebudowy (XVIII w.) z warsztatu Antoniego Oestereicha. W jego skład wchodzi: ołtarz główny z obrazem Józefa Havelki z Brna (1761 r.), zespół ołtarzy bocznych oraz ambona (1759). Natomiast kielichowa chrzcielnica z minuskułową inskrypcją wokół czaszy przeniesiona została z kościoła parafialnego.
Zabytek dostępny. Zwiedzanie wnętrz po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.
Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 5.02.2015 r.
Rodzaj: kościół
Forma ochrony: Rejestr zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_ZE.7292