Odznacza się dobrze zachowaną, dostosowaną do funkcji formą i strukturą wnętrza, jak również czytelnymi w elewacjach zewnętrznych etapami stopniowego przekształcania i rozbudowy obiektu.

Historia

Wzniesiony w XVII w. spichrz, przeznaczony pierwotnie na cele mieszkalne, należał przypuszczalnie do dóbr klasztoru franciszkanów przy kościele pw. Św. Krzyża w Gliwicach. W XIX w. z inicjatywy ówczesnych właścicieli, rodziny Welczków, poddany został co najmniej dwukrotnie przekształceniom, polegającym na nadbudowie wyższych partii, wymianie konstrukcji dachowej, zmianach wielkości i rozstawu otworów okiennych i drzwiowych, jak i przebudowie wnętrza. Przypuszczalnie właśnie wówczas zaadaptowany został na spichrz, wchodzący w skład zespołu zabudowy dworskiej rozlokowanej wokół obszernego dziedzińca gospodarczego. W ostatnich latach obiekt poddany został gruntownym pracom remontowym, związanym z adaptacją na restaurację.

Opis

Spichrz znajduje się na terenie dawnej wsi Stare Gliwice będącej dziś częścią Gliwic, na obszarze nieistniejącego folwarku, w otoczeniu pozostałości zabudowy dworskiej rozlokowanej wokół nieistniejącego, częściowo jeszcze otoczonego kamiennym murem dziedzińca gospodarczego, mieszczącego się na wschód od ulicy Wiejskiej. Jest to obiekt murowany, wzniesiony z kamienia i uzupełniony cegłą. Zachował charakterystyczną, prostopadłościenną, podpiwniczoną, dwupiętrową bryłę na planie prostokąta, krytą dachem dwuspadowym ze zrekonstruowanymi w ścianach szczytowych wieżyczkami do wyciągu towaru. Niskie wnętrza poszczególnych kondygnacji przekryte są stropami belkowymi wspartymi na słupach.

Zabytek dostępny dla zwiedzających. W spichrzu mieści się restauracja.

Oprac. Agnieszka Olczyk, OT NID w Katowicach, 13.11.2014 r.