Historia

Dom Marynarza Szwedzkiego mieścił hotel i konsulat szwedzki z salą zebrań, w której urządzono kaplicę. Budynek projektu (z 1935 r.) Stanisława Płoskiego oddano do użytku w połowie 1936 r.

Opis

Lokalizacja w budynku na skraju śródmieścia, w zasadzie na granicy pomiędzy portem a miastem na narożnej działce. Bryła dwuczłonowa, asymetryczna, na rzucie litery L z podkreślonym narożnikiem, w którym umieszczono wejście do budynku. Artykulacja bryły jest ściśle związana z funkcją: część wschodnia - skrzydło hotelowe jest niższa, rozwiązana typowo i bez dekoracji, natomiast część północna jest reprezentacyjna - wyższe skrzydło - mieściło konsulat i ważniejsze pomieszczenia hotelowe. Elewacje budynku są asymetryczne i odmiennie komponowane. Skrzydło niższe (hotelowe) było tynkowane gładko, bez dekoracji, natomiast wyższe skrzydło konsulatu wyłożono płytami kamiennymi - przyziemie oraz narożne podcienie wejściowe. Piętro licowane jest cegłą, a wyraźnie zarysowany gzyms biegnie tuż nad oknami parteru. Lizeny na piętrze tworzące oprawę okien doświetlających kaplicę, nawiązują fakturą do lica przyziemia.

Obiekt dostępny po wcześniejszym umówieniu się.

Oprac. Dorota Hryszkiewicz-Kahlau, OT NID w Gdańsku, 08.10.2014 r.