Glesno (Glistno) wzmiankowane po raz pierwszy w 1418 r, gdy wymieniony został pleban Maciej i Katarzyna wdowa po Sędziwoju z Glesna; w 1454 wzmiankowany jest Michał Tucholka de Glisno.

 Opis obiektu

Usytuowanie zabytku

Na wschód od zabudowań folwarcznych, 450 m na wschód od kościoła, na małym  półwyspie j. gleśnieńskiego

Opis stanowiska

ziemny kopiec z słabo zachowanym zarysem fosy

Dzieje stanowiska

Znane już w okresie międzywojennym, początkowo interpretowane jako osada. Do rejestru zabytków wpisane w 1968, nr rej. 83/C

Stan i wyniki badań archeologicznych

badania terenowe Bonifacego Zielonki, który na powierzchni i w warstwie humusu zarejestrował fragm.. naczyń wczesno- i średniowiecznej oraz kości zwierzęcych. W 1991 r. badania w ramach AZP. Na uwagę zasługuje zdeponowany przy wieży kościoła głaz narzutowy z uproszczonym rytem „oranta” Kamień ma kształt romboidalny, dług. 110 cm, szer. 87 cm i grub. 24 cm. Płaskorzeźba znajdowała się pierwotnie w obrębie pierwszego, gotyckiego kościoła rozebranego w 1925 r. Kamień z Glesna odkryli w 1977 r. Tadeusz Chrzanowski i Marian Kornecki. Określili go jako XII-wieczny pomnik nagrobny z początków chrystianizacji Pomorza.

 Dostępność obiektu dla zwiedzających

Obiekt trudno dostępny, ogrodzony od strony folwarku, widoczny z polnej drogi. 

 Autor noty

Opr. Marek Wróbel, OT NID Poznań, PT Trzebiny

 Data przygotowania noty

31-03-2020

Bibliografia

• W. Hensel, 1953, Studia i Materiały do Osadnictwa Wielkopolski Wczesnohistorycznej, t. 2,  s. 29
• L. Łbik, 1998, Wczesnośredniowieczny ryt kamienny z krajeńskiego Glesna, [w:] Materiały  do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu, z.3, s. 125-130.