Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

grodzisko, st. 5 - Zabytek.pl

grodzisko, st. 5


grodzisko średniowiecze wczesne Wierzchucice

Adres
Wierzchucice

Lokalizacja
woj. zachodniopomorskie, pow. stargardzki, gm. Ińsko - obszar wiejski

Stożkowate grodzisko w Wierzchucicach, to cenny przykład wczesnośredniowiecznego budownictwa obronnego społeczności zamieszkujących niegdyś tę część Słowiańszczyzny zachodniej.

Jest to obiekt o dużej wartości poznawczej i edukacyjnej, ponieważ zachował swój pierwotny kształt, co umożliwia rozpoznanie cech charakterystycznych dla tej formy osadniczej.

Historia

Na podstawie dotychczasowych badań, czas funkcjonowania obiektu określono na okres wczesnego średniowiecza. Grodzisko powstało w X w. i było użytkowane do XII w. przez ludność wywodzącą się ze słowiańskiego plemienia Pomorzan. Grodzisku towarzyszy osada otwarta, która świadczy o pewnej stabilizacji osadnictwa w tym rejonie.

Usytuowanie

Wyżynne grodzisko, mające miejscową nazwę „Zamczysko”, znajduje się na porośniętym lasem bukowym  Wzgórzu Zamczysko. Stanowisko leży na przesmyku między dwoma jeziorami, tj. jeziorem Ińsko i jeziorem Zamczysko. Prawdopodobnie jest to pozostałość po półwyspie, okolonym ciągiem jezior, które obecnie częściowo przekształciły się w mokradła. Było to miejsce o dużych walorach obronnych i obserwacyjnych. Obszar ten należy do Ińskiego Parku Krajobrazowego.

Opis

Grodzisko w Wierzchucicach, o wymiarach 30 x 40 m, jest obiektem typu stożkowatego o kształcie regularnego owalu. Wysokość stanowiska wynosi 15 m, licząc od dna okalającej go fosy. Jej szerokość miejscowo dochodzi do 10 m, a głębokość do 2 metrów. Po zewnętrznej stronie fosy istnieje niewielkie wyniesienie gruntu, mogące być pozostałością po zewnętrznym pierścieniu wału. Majdan grodziska ma kształt niecki otoczonej 2 m wałem.

Stan i wyniki badań

Grodziskiem w Wierzchucicach interesowano się już pod koniec XIX wieku. Widnieje ono na mapie topograficznej Pomorza, arkusz nr 1155 z 1890 r. pod nazwą Burgwall. Jednak do dnia dzisiejszego nie zostało poddane dokładniejszym badaniom. W latach 60-tych XX w. zespół badaczy na zlecenie Muzeum Pomorza Zachodniego w Szczecinie przeprowadził na stanowisku badania powierzchniowe. 12 maja 2001 r. obszar grodziska został przebadany przez Antoniego Porzezińskiego w ramach badań powierzchniowych Archeologicznego Zdjęcia Polski. Podczas prac badawczych odnaleziono na powierzchni obiektu fragmenty ceramiki. Wydzielono wówczas jedną fazę funkcjonowania obiektu datowaną na wczesne średniowiecze.

Grodzisko jest dostępne dla zwiedzających. W jego pobliżu nie przebiega żaden szlak turystyczny. Obiekt znajduje się na terenie prywatnym, dlatego też jego zwiedzanie powinno odbywać się po wcześniejszym uzgodnieniu z właścicielem terenu.

opr. Marta Żukowska-Bosy, OT NID w Szczecinie, 19-02-2018 r.

Rodzaj: grodzisko

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_32_AR.38715, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_32_AR.1446215