Historia

Wzmiankowane w 1394, 1390-1415 własność Pietrasza Gorzyńskiego/Gorzeńskiego.

Opis

Grodzisko nazywane zamczyskiem, zamczykiem, rurą, położone około 1,8 km na północny zachód od wsi, na zachód od polnej drogi do Świerczyny, około 100 m od jeziora Górzno, na kulminacji wzniesienia.

Wyżynne grodzisko wklęsłe, koliste z sierpowatym przedwalem. Średnica wnętrza około 55 m, szerokość wału około 10 m, wysokość zewnętrzna ponad 3-4 m. Od strony zachodniej i wschodniej przerwy w wale. Teren grodziska zalesiony.

Znane od połowy XIX w. Do rejestru zabytków wpisane w 1934 roku. 100 m od południowego brzegu jeziora odkryto skarb ozdób srebrnych, datowany po 1038 roku. Ponadto na wschód od grodziska, na piaszczystej wydmie odkryte przed 1914 cmentarzysko szkieletowe, min kabłączek skroniowy.

Badania różnych osób od połowy XIX w. W 1923 lustracja Józefa Kostrzewskiego, w 1931 Zdzisława Rajewskiego i Zdzisława Zakrzewskiego, Andrzeja Wędzkiego w 1946.  W 1978 r. badania weryfikacyjno-sondażowe Zofii Hilczer-Kurnatowskiej, Aliny Łosińskiej i Aleksandra Starzyńskiego. W 1985 badania w ramach AZP. W 2008 podczas weryfikacji odkryto osadę podgrodową, datowaną na fazę C-D wczesnego średniowiecza.

Obiekt dostępny, widoczny z drogi gruntowej Górzno-Świerczyna.

Oprac. Marek Wróbel, OT NID PT Trzebiny, 23-04-2018 r.