Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

grodzisko, st. 33,34 - Zabytek.pl

grodzisko, st. 33,34


grodzisko koniec X w. do XV w. Bystrzyca

Adres
Bystrzyca

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. oławski, gm. Oława

Grodzisko jest częścią zespołu osadniczego „Grody Ryczyńskie”, ośrodka władzy kasztelańskiej, wielokrotnie wymienianego w źródłach historycznych.

Historia

Na podstawie fragmentów ceramiki odnalezionych podczas badań w l. 2004-2008 mniejszy z grodów ryczyńskich jest obecnie datowany na okres od schyłku X do pocz. XIII wieku.

Opis

Usytuowanie zabytku

Gródek, oznaczony dawniej jako Ryczyn Mały 2 znajduje się ok. 95 m na pd. zach. od grodu większego, kasztelańskiego. Janusz Kramarek do ryczyńskiego zespołu osadniczego, oprócz 3 wczesnośredniowiecznych osad otwartych (stan. 3, 4, 5) i cmentarzyska (stan. 6), zaliczał także grodzisko w Lipkach na lewym brzegu Odry, oraz grodziska stożkowate w Lednicy i Błotach, położone na wsch. od opisywanego obiektu.

Opis stanowiska

Gródek na planie prostokąta o zaokrąglonych narożach. Majdan o średnicy 28 m jest otoczony głęboką na ok. 0,9 m fosą, a całość założenia wznosi się obecnie na ok. 1 m.

Stan i wyniki badań archeologicznych

Na podstawie badań przeprowadzonych w l. 2004-2008 stwierdzono, że majdan został zbudowany na poziomie zbliżonym do otoczenia, a nie jak sądzono wcześniej na sztucznym nasypie. Nie została rozpoznana jak do tej pory jego funkcja, ale zdaniem badaczy, na podstawie analizy przebadanych dotychczas fragmentów obiektu oraz zebranego na jego obszarze materiału archeologicznego (ułamki naczyń glinianych, wyroby żelazne i kościane) nie można potwierdzić, iż jest to pozostałość siedziby rycerskiej w typie gródka stożkowatego.

Badania na cmentarzysku (stan. 6)

W latach 2004-2008 odkopano 120 pochówków szkieletowych. W najstarszych warstwach cmentarzyska zaobserwowano, że pochówki szkieletowe (chrześcijańskie) i ciałopalne (pogańskie) były współczesne względem siebie, co każe zastanowić się nad tym jak wyglądała chrystianizacja Śląska. Czy możliwe było współistnienie wyznawców starej i nowej wiary? Natrafiono również na ślady poszukiwań grobów biskupów wrocławskich prowadzonych w 1390 r. przez księcia brzeskiego Ludwika I, a zlokalizowanych w obrębie kościoła drewnianego. Odsłonięto relikty późniejszego kościoła murowanego z cegły. W pozyskanym materiale zabytkowym zaobserwowano prawdopodobne ślady zabiegów magicznych lub pogańskich w postaci pochówku z misą żelazną i czaszką konia. W późnym średniowieczu zmarłych chowano na terenie nieistniejącej już wtedy osady otwartej. Ogółem natrafiono na 51343 fragmenty ceramiki, 39166 kości, 4408 fragmentów polepy, ponad 700 gwoździ, 164 zabytki wydzielone, takie jak 3 kabłączki skroniowe, obrączka brązowa, monetka, pierścionek brązowy. Najmłodsze warstwy cmentarzyska połączono z gwałtownym upadkiem wsi, który mógł być związany z najazdem Kazimierza Jagiellończyka w 1474 roku. Cmentarz istniał zatem, w świetle przeprowadzonych badań prawdopodobnie od kon. X do XV wieku.

Zabytek dostępny i bardzo dobrze oznakowany przez Nadleśnictwo w Oławie. Bogato ilustrowane tablice informacyjne opisują historię i badania archeologiczne przeprowadzone na tym stanowisku.

oprac. Radosław Solski, 29-11-2015 r.

Rodzaj: grodzisko

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_02_AR.27747, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_AR.3038982,PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_AR.303917