Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

cmentarzysko, st. 1 - Zabytek.pl

cmentarzysko, st. 1


kurhan Kultura łużycka- koniec epoki brązu i okres halsztacki Kantorowice

Adres
Kantorowice

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. brzeski, gm. Lewin Brzeski - obszar wiejski

Cmentarzysko ciałopalne ludności kultury łużyckiej sprzed około 3 tys.lat oraz osada średniowieczna sprzed około 600 lat  w Kantorowicach, jest archeologicznym reliktem informującym współczesnych o pradziejach Śląska.

Jest ważnym materialnym źródłem pomnażającym naszą wiedzę o pradziejach Ziemi Brzeskiej.

Usytuowanie i opis

Obiekt zlokalizowany jest na gruntach na krawędzi zachodniej terasy Nysy Kłodzkiej, łagodnie opadających do starorzeczy i głównego koryta rzeki, na niewielkim piaszczystym wyniesieniu, po wschodniej stronie drogi prowadzącej przez wieś. Być może dawna zabudowa wsi przylegająca do stanowiska od zachodu przed kilkudziesięciu laty naruszyła cmentarzysko; na działkach gruntowych nr 167/8, 167/2, 167/3. 

 

Opis stanowiska: na polach ornych położonych poza zabudowaniami, rozciągających się na lewobrzeżnej, lekko wyniesionej piaszczystej terasie Nysy Kłodzkiej, znaleziono liczne fragmenty naczyń glinianych, które należy wiązać z urnami zniszczonego cmentarzyska ludności kultury łużyckiej oraz ze średniowieczną osadą. Relikty pradziejowego cmentarzyska oraz średniowiecznej osady zalegają pod warstwą orną, a artefakty archeologiczne głównie w postaci fragmentów naczyń glinianych zostały odkryte na powierzchni pól. 

Historia

Według informacji w archiwach Muzeum Archeologicznego i Wojewódzkiego Archiwum Państwowego we Wrocławiu stanowisko zostało odkryte na początku XX w. i w latach 30-tych XX w. było badane wykopaliskowo. Wyeksplorowano wówczas około 30 grobów ciałopalnych kultury łużyckiej. Stanowisko zostało zweryfikowane w 1987 r. podczas badań powierzchniowych wykonanych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP) przez archeologa Karola Bykowskiego z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Wyniki w/w badań oraz kwerenda archiwalna, pozwalają na określenie chronologii stanowiska na koniec epoki brązu i okres halsztacki (cmentarzysko kultury łużyckiej) oraz na okres średniowieczny (osada).

Stan i wyniki badań archeologicznych

Stanowisko archeologiczne – cmentarzysko i osada, zostało odkryte na początku XX wieku. Badania ratownicze przeprowadzone w latach 30-tych XX w. pozwoliły ustalić, że jest to cmentarzysko ciałopalne ludności kultury łużyckiej datowane na koniec epoki brązu i okres halsztacki. Odkryto i przebadano wówczas około 30 grobów. Zabytki i dokumentacja z badań zaginęła podczas II wojny. Tylko w Muzeum w Brzegu zachowało się gliniane naczynie z pokrywką, a w Muzeum Archeologicznym we Wrocławiu kilkanaście negatywów fotografii. W 1987 r. w ramach badań Archeologicznego Zdjęcia Polski powierzchniową penetrację pól przeprowadził K. Bykowski ze studentami, a kwerendę do badań wykonał w/w i S. Pazda z Uniwersytetu Wrocławskiego. Na polu znaleziono kilkadziesiąt fragmentów naczyń glinianych. Na podstawie odkrytych zabytków prof. S. Pazda określił, że stanowisko było użytkowane przez ludność kultury łużyckiej pod koniec epoki brązu i w okresie halsztackim, i jest to zapewne pozostałość po zniszczonym cmentarzysku. Znaleziono także kilkanaście ułamków naczyń glinianych datowanych na okres średniowieczny. Świadczy to o tym, że w obszarze reliktów pradziejowego cmentarzyska w XIV - XV wieku posadowiono osadę.

Stanowisko położone jest na gruntach prywatnych. Teren ogólnie dostępny. 

Oprac. Krzysztof Spychała, NID OT Opole, 31.01.2020 r.

Rodzaj: kurhan

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_16_AR.4472, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_AR.1190118