Jest ważnym materialnym źródłem pomnażającym naszą wiedzę o pradziejach Ziemi Brzeskiej.

Usytuowanie i opis

Obiekt zlokalizowany jest na gruntach wschodniej terasy Ptakowickiego Potoku i na stoku zachodniej terasy Nysy Kłodzkiej, łagodnie opadającej do starorzeczy i głównego koryta rzeki, na niewielkim piaszczystym wyniesieniu,  po wschodniej stronie drogi prowadzącej przez wieś; na działkach gruntowych nr 182, 182/2, 187.

Opis stanowiska: na polach ornych położonych poza zabudowaniami, rozciągających się pomiędzy prawobrzeżną terasą Ptakowickiego Potoku a lewobrzeżną, lekko wyniesioną piaszczystą terasą Nysy Kłodzkiej, znaleziono liczne fragmenty naczyń glinianych, które należy wiązać z czasem użytkowania tego terenu przez ludność kultury łużyckiej. Relikty pradziejowej osady zalegają pod warstwą orną, a artefakty archeologiczne w postaci fragmentów naczyń glinianych zostały odkryte na powierzchni pól.

Historia

Stanowisko zostało odkryte jesienią w 1987 r. podczas badań powierzchniowych wykonanych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP) przez archeologa Karola Bykowskiego z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Wyniki w/w badań pozwalają na określenie chronologii stanowiska na koniec epoki brązu. 

Stan i wyniki badań archeologicznych

Stan i wyniki badań archeologicznych: stanowisko archeologiczne – osada, zostało odkryte w ramach badań Archeologicznego Zdjęcia Polski. Powierzchniową penetrację pól przeprowadził K. Bykowski ze studentami, a kwerendę do badań wykonał w/w i S. Pazda z Uniwersytetu Wrocławskiego. Na polu znaleziono kilkadziesiąt fragmentów naczyń glinianych. Na podstawie odkrytych zabytków prof. S. Pazda określił, że stanowisko było użytkowane przez ludność kultury łużyckiej pod koniec epoki brązu.

Stanowisko położone jest na gruntach prywatnych. Teren ogólnie dostępny. 

Oprac. Krzysztof Spychała, NID OT Opole, 03.02.2020 r.