Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

osada, st. 3 - Zabytek.pl

osada, st. 3


osada Pradzieje, kultura łużycka Narok

Adres
Narok

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. opolski, gm. Dąbrowa

Osada hutnicza w Naroku użytkowana i zamieszkiwana w pradziejach i średniowieczu, jest archeologicznym reliktem informującym współczesnych o prahistorii Śląska.

Jest ważnym materialnym źródłem pomnażającym naszą wiedzę o starożytnym i średniowiecznym osadnictwie hutniczym na Ziemi Opolskiej rozwijającym się wzdłuż Prószkowskiego Potoku. Na stanowisku tym w dymarkach z rudy darniowej wytapiano „łupy” żelazne – półprodukty do wyrobu  przedmiotów żelaznych.

Usytuowanie i opis

Obiekt zlokalizowany jest na zachodniej terasie Prószkowskiego Potoku (Prószkowianki) dopływu Odry, na polach łagodnie opadających do koryta rzeki, przy południowo-wschodnim narożniku lasu, około 600 m na wschód od drogi gruntowej z Naroka do Karczowa. Na działce gruntowej nr 276/34.

Opis stanowiska: osada hutnicza położona jest na polach ornych rozciągających na lekko wyniesionej piaszczystej terasie opadającej do Prószkowskiego Potoku. Teren ten był nasycony rudą darniową niezbędną do wytopu żelaza w dymarkach. Relikty pradziejowej osady zalegają pod warstwą orną, a artefakty archeologiczne w postaci fragmentów naczyń glinianych oraz kawałków żużli żelaznych zostały odkryte na powierzchni pól. 

Historia

Stanowisko zostało odkryte podczas badań powierzchniowych w 1970 r. prowadzonych przez dr. Zbigniewa Bagniewskiego z Katedry Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego z grupą studentów. Oznaczono je literą E. Zostało ono zweryfikowane w 1983 r. podczas badań inwentaryzacyjnych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski przez zespół archeologów pod kierunkiem Ewy Matuszczyk z Muzeum Śląska Opolskiego. Rozpoznanie powierzchniowe stanowiska pozwala na stwierdzenie, że było ono użytkowane w pradziejach oraz w okresie wczesnośredniowiecznym.

Stan i wyniki badań archeologicznych

Stanowisko archeologiczne – osada hutnicza, zostało odkryte w 1970 r. przez Z. Bagniewskiego i K. Bykowskiego z Katedry Archeologii we Wrocławiu. Znaleźli oni kilkadziesiąt fragmentów ceramiki pradziejowej oraz „olbrzymią” ilość kawałków żużli żelaznych. W 1983 r. w ramach badań Archeologicznego Zdjęcia Polski powierzchniową penetrację pól przeprowadził zespół archeologów pod kierunkiem Ewy Matuszczyk. Na polach znaleźli oni kilka fragmentów naczyń glinianych oraz kawałki żużli. Na podstawie odkrytych zabytków K. Bykowski określił, że osada była użytkowana głównie w późnej fazie wczesnego średniowiecza (X-XIII w.). Odkryto także kilka ułamków ceramiki będącej śladem osadnictwa ludności kultury łużyckiej. Stanowisko niszczone jest głęboką orką.

Stanowisko położone jest na gruntach prywatnych. Teren ogólnie dostępny. 

Oprac. Krzysztof Spychała, NID OT Opole, 21.04.2020 r.

Rodzaj: osada

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_A_16_AR.5396, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_AR.1165569