Wolę zrealizował jego bratanek Jerzy Adam, który uzyskał 28 stycznia 1700 roku pozwolenie biskupa wrocławskiego Franciszka Ludwika na budowę trzech większych i trzydziestu mniejszych kaplic.

Usytuowanie i opis

Kaplica usytuowana jest na stoku góry od strony wschodniej, przy Drodze Męki Pańskiej w niedalekiej odległości od kaplicy Pałac Heroda. Wzniesiona została na planie podłużnym. Zbudowaną ją z cegły i kamienia, otynkowano i posadowiono na cokole. Przykryta została dachem czterospadowym, pierwotnie krytym łupkiem, obecnie nakrytym blachą. Dekoracje elewacji zewnętrznych oparto o podziały pionowe, zaakcentowane głównie w narożach. Ujmują je bonie w formie pilastrów dźwigające belkowanie z gzymsem koronującym. Do wnętrza kaplicy prowadzą dwa wejścia. Po stronie elewacji wschodniej, otwór wejściowy jest prostokątny, umieszczony w półokrągłej niszy cofniętej w stosunku do lica ściany. Niszę obejmuje obramienie w formie opaski z impostami oraz archiwoltą. Otwór wypełniają  drewniane, dwuskrzydłowe drzwi klepkowe. Wejście po stronie zachodniej, w półkolistej arkadzie. Oba wejścia akcentują umieszczone nad nimi medaliony z przedstawieniem krzyża jerozolimskiego. W elewacji południowej okno o profilowanym obramieniu, wypełnione witrażem. Jednoprzestrzenne wnętrze nakrywa sklepienie klasztorne.

Historia

Kaplica zbudowana została pomiędzy 1700-1709 r. wg projektu architekta Domenico Signo. Odnawiana m.in. w 1886 r. W 2 poł. XX w. wymieniono pierwotne pokrycie dachu z łupku na blachę. W 2004 roku OWKZ wydał pozwolenie na prace konserwatorskie i restauratorskie malowideł ściennych znajdujących się we wnętrzu. Prace objęty także wystrój kaplicy obejmujący: metalową balustradę i rzeźbę – Upadający Chrystus, figurę wykonaną przez rzeźbiarza Leona Müscha z Düsseldorfu, który wykonał także grupę figur dla Góry Oliwnej.

Obiekt dostępny z zewnątrz.

Oprac. Katarzyna Latocha, OT NID w Opolu, 07.11.2019 r.