Historia

Nowa Wioska (Neudörfel) jest położona na terenach, które w znacznej części należały do opactwa cysterskiego w Gościkowie i z jego fundacji, dzięki staraniom opata Achatiusa ufundowano tu kościół pw. św. Anny. Jego budowa miała miejsce prawdopodobnie w 1670, zaś poświęcenie w 1676 r. Cystersi byli właścicielami Nowej Wioski do 1810 r., a więc do czasu sekularyzacji ich dóbr. Po 1853 r. tutejsze dobra przejęła rodzina Loose. Drewniany kościół filialny pw. św. Anny zbudowano w konstrukcji zrębowej i otoczono kamiennym, otynkowanym murem. Po II wojnie światowej kościół był kilkakrotnie remontowany. Podczas prac remontowych podwalinę z bali zastąpiono kamienno-betonową podmurówką i zmieniono pokrycie dachowe. Z wnętrza usunięto ambonę, a ściany pokryto dekoracją pasową.

Opis

Salowy kościół został założony na planie prostokąta z trójbocznym zamknięciem od wschodu. Korpus nawowy z częścią prezbiterialną jest nakryty wspólnym dachem wielospadowym. Od zachodu w kalenicy umieszczono kwadratową wieżę, zwieńczoną cebulastym hełmem barokowym z latarnią. Do korpusu od południa przylega zakrystia, zaś od zachodu kruchta. Elewacje kościoła są pokryte deskami i zwieńczone gzymsem. W ścianach zostały zamontowane okna zamknięte łukiem odcinkowym. We wnętrzu świątyni znajduje się pozorne sklepienie kolebkowe oraz strop płaski, który przykrywa emporę zachodnią. W części prezbiterialnej stoi barokowy ołtarz z około 1630 r. Zabytkowym elementem jest także posadzka ceramiczna, którą w zasadniczej części tworzą biało-czerwone płytki w kształcie szachownicy.

Świątynia od zewnątrz jest dostępna przez cały rok, wewnątrz po uzgodnieniu z księdzem proboszczem.

oprac. dr Krzysztof Garbacz, OT NID w Zielonej Górze, 09-01-2018 r.