Reformatów - do czasu powstania cmentarza zamiejskiego. W charakterze cmentarza miejskiego czynny on był od 1786 do 1795r. (sam cmentarz zakonny był o wiele starszy, funkcjonował od 1714 r., choć już wcześniej grzebano tam zmarłych). W podziemiach kościoła, jako miejscu szczególnie godnym, chowani byli tzw. "dobrodzieje kościoła", czyli ofiarodawcy, którzy przyczynili się do rozwijania i wzbogacania klasztoru, przede wszystkim okoliczna szlachta. Ze znaczniejszych obywateli kęckich spoczęli tu: Jan Chrzciciel Grabowski – burmistrz Kęt z okresu konfederacji barskiej i Józef Brocki –wieloletni syndyk kęcki. W 1796 r. wszystkie szczątki zmarłych spod posadzki kościoła przeniesione zostały do wspólnego grobu obok wejścia do kościoła, co upamiętnia wmurowana w ścianę tablica. Figura Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia z tą datą 1802 r. może oznaczać czas uporządkowania terenu pocmentarnego i przeniesienia kolumny z figurą w nowe miejsce. Na placu pocmentarnym ogrodzonym murem klasztornym znajdują się obecnie kapliczki Męki Pańskiej.