Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

zespół architektoniczny klasztoru Jezuitów - Zabytek.pl

zespół architektoniczny klasztoru Jezuitów


klasztor 1652 - 1681 Otyń

Adres
Otyń, Mickiewicza 14

Lokalizacja
woj. lubuskie, pow. nowosolski, gm. Otyń - miasto

Zespół architektoniczny tworzą  pozostałości zamku i klasztor.Zamek wzniesiony w XV w., poddany gruntownej przebudowie po 1519 r.

W latach 1652- 1681 zamek został przekształcony przez jezuitów w klasztor. Po zamku zachował jedynie fragment murów, tkwiący w budynku bramnym. Obecnie budynki położone w południowo- wschodniej części miejscowości znajdują się w bardzo złym stanie technicznym i popadają w ruinę. Pomimo tego obiekty zachowały cechy stylowe renesansu i baroku.

Historia

Budowę zamku, wzniesionego w XV w. należy przypisać rodzinie Zabeltitz, będącej właścicielami Otynia. Po przejęciu zamku od ówczesnych właścicieli, król czeski Władysław Jagiellończyk w 1516 r. sprzedał otyński majątek braciom Hansowi i Nickelowi von Rechenberg. Nowi właściciele w 1519 r. przekształcili gotycki zamek w renesansową rezydencję. Wzniesiono wtedy czteroskrzydłowy obiekt z obszernym dziedzińcem. Na mocy zapisu testamentowego w 1645 r. dobra otyńskie przeszły na własność zakonu jezuitów. W latach 1652- 1681 zamek został przekształcony na klasztor. Podczas przebudowy wymieniono większość ścian zamku oraz powiększono kaplicę. Po pożarze w 1702 r., klasztoru przebudowano w latach 1703- 1705. Wtedy też pod nadzorem architekta Stefano Spinettiego wzniesiono trzy nowe skrzydła i kaplicę w stylu barokowym, a cały zespół otoczono murem. W zaprojektowanie wystroju i wyposażenia zaangażowano znamienitych sztukatorów i snycerzy takich jak: Giovani Simonetti, Johann Riedel czy Johann Marschin. Po likwidacji zakonu jezuitów w Otyniu w 1776 r., w budynkach klasztoru utworzono Królewski Instytut Szkolny. W 1787 r. otyńskie dobra przeszły na własność Piotra Birona, księcia kurlandzko- żagańskiego.  W 1879 r. wnuk Piotra Birona, Aleksander odsprzedał majątek w Otyniu Rudolfowi von Friedenthalowi. W posiadaniu jego rodziny obiekty należały do końca II wojny światowej. W czasie wyzwalania miejscowości radzieccy żołnierze splądrowali budowlę. Pożar z 1954 r. spowodował zniszczenie południowej części skrzydła i kaplicy otyńskiej rezydencji. Dwa lata później wzmocniono koronę murów obiektu oraz zabezpieczono kaplicę nakrywając ją płaskim dachem. Do lat 70. XX w. obiekt częściowo zamieszkiwany był przez pracowników PGR, następnie został opuszczony i od tego czasu zaczął popadać w ruinę. W latach 90. XX w. dawne zabudowania klasztorne sprzedane zostały prywatnemu właścicielowi, lecz stan zachowania obiektu nie uległ poprawie.

Opis

Zespół architektoniczny: zamek i klasztor położony jest przy ul. Mickiewicza 14, w południowo- wschodniej części miejscowości. Teren wokół budynków porośnięty jest krzewami i drzewami. Zachowana do dziś otyńska budowla wzniesiona została z kamienia i cegły. Składający się z czterech skrzydeł dwukondygnacyjny obiekt, założony został wokół prostokątnego dziedzińca. Przed skrzydło zachodnie wysunięty jest budynek bramny w którym zachowały się relikty średniowiecznego zamku. Od strony południowej przylega do niego kaplica. Kaplica to obiekt jednoprzestrzenny z prezbiterium zakończonym trójbocznie, przykryty sklepieniem kolebkowym z lunetami. Elewacja artykułowana pilastrami z oknami w dwóch poziomach. Na całym obiekcie w szczątkowym stanie zachował się detal architektoniczny w postaci gzymsów, obramień okiennych czy pilastrów z głowicami. W chwili obecnej nie istnieje wiele fragmentów ścian, a istniejące są silnie zawilgocone. Usunięto stolarkę drzwiową i okienną. Obiektom grozi zawalenie jeśli nie podjęte zostaną prace remontowe. Nie zachowało się oryginalne wyposażenie.

Obiekt jest własnością prywatną. Ze względu na jego zły stan zachowania budynek nie jest udostępniany.

oprac. Krzysztof Słowiński, OT NID w Zielonej Górze, 07-11-2017 r.

Rodzaj: klasztor

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_08_ZE.16183, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_08_ZE.12502