Powstał przypuszczalnie w połowie XIV w. Jest to budowla jednonawowa, murowana z cegły i kamienia narzutowego, orientowana z wieżą od zachodu, którą wieńczy blaszany kur. We wnętrzu zachowały się średniowieczne freski z 2 poł. XIV w. oraz pocz. XVI w. (m.in. wizerunek św. Krzysztofa, św. Jerzego, sceny biblijne, personifikacje cnót i grzechów, sceny świeckie: parę królewską i rycerzy w warownym mieście). W latach 1578-1642 świątynia należała do luteranów. Po powrocie do katolików kościół został poświęcony przez biskupa poznańskiego pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Jerzego. Zachowane wyposażenie kościoła pochodzi z okresu baroku: ołtarz główny z figurą Najświętszej Marii Panny i św. Jerzego. Zachowane wyposażenie kościoła pochodzi z okresu baroku: ołtarz główny z figurą Najświętszej Marii Panny oraz ołtarz boczny p.w. św. Franciszka Ksawerego powstały w XVIII w. pod wpływem zakonu jezuitów obecnych we Wschowie. Południowy ołtarz boczny pw. św. Wojciecha pochodzi z XVI w.

W 1677 r. świątynia została afiliowana do parafii wschowskiej. Obecnie kościół filialny parafii pw. św. Jadwigi Królowej we Wschowie.