Historia

Spichlerz w Niewodnikach stanowi część d. zespołu pałacowego, który wraz z parkiem podworskim tworzy założenie w znacznym stopniu determinujące układ przestrzenny wsi o łącznej powierzchni 10 ha. Powstał prawdopodobnie w 1845 r., z inicjatywy ówczesnego właściciela Niewodnik Gotfryda Briegera. Spichlerz uległ częściowemu podtopieniu podczas powodzi w 1997 roku. Osuszono wówczas obiekt, zdemontowano zniszczoną podłogę w przyziemiu, wykonano nowe tynki, a także uszczelniono pokrycie dachowe. 

Opis

Przedmiotowy budynek położony jest na terenie dawnego założenia pałacowo-parkowo-folwarcznego w jego północno-zachodniej części. Usytuowany szczytowo do ulicy Zamkowej – leży tuż przy granicy dawnego dziedzińca folwarcznego, znajdującego się na północ od pałacu. Jest to obiekt murowany z cegły, charakteryzujący się typową, prostopadłościenną, dwukondygnacyjną bryłą zwieńczoną wysokim dachem. Wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta wzdłuż linii pn.-pd. Od południa przylega do niego wtórnie dostawiony garaż, przy zachodniej elewacji oszklona weranda, a od wschodu dobudówka, prowadząca do jednego z pierwotnych otworów drzwiowych. Przy północnej ścianie szczytowej zachowała się brama wjazdowa, prowadząca na teren zespołu. Elewacje boczne posiadają właściwą dla budynków magazynowych, kompozycję złożoną z rytmicznie rozmieszczonych na każdej kondygnacji, niewielkich, prostokątnych otworów okiennych. Zamknięte zostały spłaszczonym łukiem odcinkowym i okratowane. Rytmiczność podkreślono wtórnie wykonaną okładziną klinkierową w formie pasów. W pełni natomiast zachowała się dyspozycja wewnętrzna budynku. Układy jednoprzestrzenne zastosowano na każdej z kondygnacji - w przyziemiu, piętrze i poddaszu obiektu. Oddzielają je stropy belkowe wsparte przez drewniane słupy, które rozstawiono w dwóch rzędach na każdym z pięter.

Obiekt dostępny z zewnątrz

Oprac. Katarzyna Latocha, OT NID w Opolu, 27.03.2019 r.